انستیتو CFA | آزمون CFA

در اواخر دهه ۴۰ میلادی، رشد بی‌سابقه فعالیت‌ها و ابزارهای مالی و سرمایه‌گذاری، نیاز به احراز صلاحیت افرادی که در این زمینه فعالیت دارند را دو چندان کرد. این صلاحیت‌سنجی در هر دو بخش علمی و اخلاقی مورد نیاز بود. لذا با تأسیس «فدراسیون تحلیل‌گران مالی» (FAF) در سال ۱۹۴۷، جامعه اقتصادی آمریکا گام نخست را برای این مهم برداشت. دوازده سال بعد این سازمان، ارگان مجزایی برای مدیریت مدارک مالی به نام «ICFA» ایجاد کرد. این ارگان مجزا، در سال ۱۹۶۳ با برگزاری اولین آزمون، سنگ بنای ارزیابی حرفه‌ای فعالان اقتصادی را گذاشت. بعدها این دو سازمان ترکیب شدند و «انجمن مدیریت سرمایه گذاری و تحقیقات» (AIMR) را تشکیل دادند. در نهایت این انجمن در سال ۲۰۰۴ نام خود را به انستیتوی CFA تغییر داد. این حروف سرنام واژه‌های Chartered Financial Analyst به معنی «تحلیل‌گر ارشد مالی» است. این سازمان باتجربه، تا کنون صدهزار عضو را از بیش از ۱۳۰ کشور جهان - از جمله ایران - پذیرفته است. یکی از اساسی‌ترین فعالیت‌های این ارگان، برگزاری آزمون و اعطای مدرک CFA است.

آزمون CFA

آزمون CFA برای اعطای گواهینامه‌ای معتبر در زمینه اقتصادی و مالی است. مدرک CFA را می‌توان استانداردترین و معتبرترین گواهینامه بین‌المللی در این حوزه دانست. این مدرک از سوی «اکونومیست» حائز استاندارد طلایی در امور مالی بوده و معادل کارشناسی ‌ارشد و حتی بالاتر است. اقبال فعالین اقتصادی و سرمایه‌گذاران به این مدرک به شدت رو به فزونی است. تنها تا سال ۲۰۱۰ میلادی ۱۶۰هزار نفر از ۱۵۰ کشور برای شرکت در آزمون CFA ثبت نام کردند. نزدیک به ۸۸ هزار نفر نیز از سراسر دنیا موفق به اخذ مدرک CFA شدند. اگرچه CFA در امریکا فعالیت می‌کند، اما بیش از نیمی از دارندگان این مدرک را شهروندان سایر کشورها تشکیل می‌‌دهند.

برای دریافت این مدرک، باید سه سطح از آزمون CFA را با موفقیت پشت سر گذاشت. هر سطح از این آزمون، داوطلب را در حوزه‌های مجزایی ارزیابی می کند.

پیش‌نیازهای آزمون

برای شرکت در آزمون CFA، نیاز به مدرک تحصیلی کارشناسی یا معادل آن و ۴۸ ماه فعالیت در حوزه امور مالی و اقتصادی، بازرگانی و … است. مجموع سال‌های تحصیل کارشناسی در حوزه مالی و بازرگانی و فعالیت مرتبط نیز می‌تواند به حد نصاب چهار ساله برسد. پس از ارائه مدارک این فعالیت و تأیید آن توسط CFA و پرداخت هزینه، سرفصل‌های آزمون، راهنمای برنامه‌ریزی و آزمون‌های آزمایشی در اختیار داوطلب قرار می‌گیرد. ضمن این‌که قبولی در هر سطح، پیش‌نیاز شرکت در سطح بعد است.

سطح ۱

داوطلب باید به ۲۴۰ سؤال چندگزینه‌ای در ۶ ساعت پاسخ دهد. البته این ۶ ساعت، شامل دو قسمت ۳ ساعته است. مباحث مطرح شده در این سطح، غالباً مربوط به استانداردهای حرفه‌ای و اخلاقی هستند.

هر آیتم سطح ۱ شامل یک سؤال، یک شرح و یا یک جدول، با سه گزینه برای پاسخ است. دو قالب اصلی مورد استفاده در این سطح، تکمیل جمله با یکی از گزینه‌ها و پاسخ به سؤالات از بین گزینه‌ها است.

طبق پیش‌فرض، سؤالات آزمون بر اساس استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) طراحی می‌شوند. اگرچه ممکن است در صورت سؤال قید شود که باید بر اساس استانداردهای ایالات متحده (GAAP) پاسخ داد. ضمناً سطح ۱ آزمون CFA نمره منفی برای پاسخ‌های نادرست ندارد. نتیجه آزمون معمولاً پس از ۳۰ روز اعلام می‌شود.

سطح ۲

سطح ۲ آزمون CFA مجموعاً ۲۰ سؤال دارد. داوطلب باید در دو جلسه صبح و بعد از ظهر به این سؤالات پاسخ دهد. او در کل با ۱۲۰ آیتم مواجه خواهد شد (۶ آیتم برای هر سؤال). آزمون سطح ۲ طبق دقایق برگزاری ۳۶۰ امتیاز دارد. تمامی ۱۲۰ آیتم، ارزش یکسان و برابر ۳ امتیاز دارند. لازم به ذکر است که در این سطح نیز مانند سطح پیشین، نمرات منفی لحاظ نمی‌شوند.

در آزمون سطح ۲ (و همچنین سطح ۳) برخی موضوعات فقط در جلسه صبح و برخی دیگر فقط در جلسه بعد از ظهر پوشش داده می‌شوند. دانش داوطلب از استانداردهایی که در آزمون سطح ۱ بررسی شده بودند، در این سطح به شکل کاربردی و در شرایط واقعی آنالیز ارزیابی می‌شوند.

وقتی شرکت‌کننده برای آزمون سطح ۲ آماده می‌شود، باید قالب سؤالات چندگزینه‌ای سطح پیشین را به خاطر داشته باشد. شالوده حاکم بر سؤالات سطح ۱، بر این سطح نیز اعمال می‌شوند.

هر آیتم آزمون CFA شامل یک شکل (یا شرح) و ۶ سؤال چندگزینه‌ای است. طول هر شکل (یا شرح) بین ۱ تا ۲/۵ صفحه متغیر است (میانگین حدوداً ۱/۵ صفحه). شرح‌ها و اشکال طولانی‌تر معمولا شامل تعداد زیادی جدول داده هستند. این جداول ممکن است حاوی تحلیل، ارقام و درآمدهای پایه باشد.

پاسخ دادن به سؤالات این بخش تنها بر اساس داده‌های ارائه شده در تصاویر امکان‌پذیر است. بنابراین آیتم‌ها بر خلاف سطح ۱ مستقل نیستند، بلکه برآمده از شکل‌ها هستند. لذا ضرورت دارد که داوطلب پیش از پاسخگویی تصاویر را به دقت مطالعه کند. همچنین لازم است که حین جواب دادن مکرراً به آن‌ها رجوع کند. با این وجود آیتم‌ها می‌توانند مستقل از یک‌دیگر پاسخ داده شوند. نتیجه‌ی این آزمون شصت روز بعد اعلام می‌شود.

سطح ۳

آزمون سطح ۳ CFA، شامل مجموعه‌ای از آیتم‌ها و سؤالاتی برای پاسخگویی ساختارمند (مقاله) است.

جلسه صبح: سؤالات مربوط پاسخگویی ساختارمند که معمولاً بین ۸ تا ۱۲ مورد هستند. هر کدام از این سؤالات چندین زیرمجموعه دارد. امتیاز این بخش نهایتاً ۱۸۰ است و بارم هر سؤال در برگه سؤال قید شده است.

جلسه بعد از ظهر: شامل مجموعه‌ای ۱۰ تایی از سؤالات است.

مزایای مدرک CFA

وجود گواهینامه CFA در رزومه فرد، مزایای بسیاری را برای او به همراه دارد. دارندگان این مدرک از دید فعالین اقتصادی و سرمایه‌گذاران، نسبت به همکارانشان متمایز هستند. علاوه بر این، مدرک CFA از اعتبار بالایی نزد مؤسسات مالی و دانشگاه‌های معتبر جهان برخوردار است. بسیاری از دانشگاه‌های معتبر دنیا، سیلابس CFA را برای تدریس مدیریت مالی و بازرگانی به دانشجویانشان انتخاب می‌کنند. دارندگان این مدرک برای تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا، در دانشگاه‌های بزرگ دنیا به راحتی پذیرفته می‌شوند. اگرچه همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، ارزش این مدرک برای بسیاری از شرکت‌های مالی، بیش از کارشناسی ارشد از دانشگاه‌های معتبر است.

نکته جالب دیگر در این باره، به روز رسانی هر ساله منابع و محتوای آموزشی CFA توسط فعالین این حوزه است. این مسئله با توجه به پویایی علم اقتصاد بسیار ضروری به نظر می‌رسد.

زمان و محل برگزاری آزمون CFA

این آزمون هر ساله در اولین شنبه ماه ژوئن در ۱۶۰ شهر دنیا برگزار می‌شود. البته آزمون سطح یک در ماه دسامبر هم برگزار می‌شود. داوطلب هنگام ثبت نام، محل آزمون خود را مشخص می‌کند.

متأسفانه آزمون CFA در ایران برگزار نمی‌شود. متقاضیان برای شرکت در آزمون باید به کشورهای اطراف مانند امارات، ترکیه و ارمنستان بروند.

آزمون GRE، پیش‌نیاز تحصیل در سرزمین فرصت‌ها

GRE مخفف عبارت Graduate Records Examination به معنای «آزمون سوابق فارغ‌التحصیلی» است. در این آزمون توانایی و مهارت فارغ‌التحصیلان در رشته‌های تخصصی‌شان سنجیده می‌شود.  کسب امتیاز قابل قبول در این آزمون، پذیرش متقاضیان در دانشگاه‌های ایالات متحده و کانادا را تسهیل می‌کند. در واقع گذراندن GRE برای تمام کسانی که قصد ادامه تحصیلات تکمیلی در امریکا را دارند، لازم است. اگرچه ادامه تحصیل در رشته‌های حقوق و پزشکی مشمول GRE نمی‌شوند و آزمون‌های خاص خود را دارند.

در این آزمون داوطلبان ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا، سه مهارت را به بوته آزمایش می‌گذارند. محاسبات ریاضی، درک مفاهیم و مقاله‌نویسی این مهارت‌ها را تشکیل می‌دهند. آزمون GRE را یکی از سخت‌ترین آزمون‌های پیش‌نیاز برای اخذ مجوز تحصیل در امریکا می‌دانند. در بخش‌های مقاله‌نویسی و همچنین درک مفاهیم، غالباً مباحثی مطرح می‌شود که اکثریت متقاضیان پیش‌زمینه‌ای در آن مورد ندارند. حتی بخش ریاضی هم که سؤالات در حد آموخته‌های دبیرستان است، می‌تواند مشکل‌آفرین باشد. چرا که طرح سؤالات به زبان انگلیسی درک مسئله را سخت می‌کند. برآمدن از پس قسمت درک مطلب نیز نیاز به دایره واژگان وسیع دارد. با این حال کسب حداقل نیمی از نمره‌ در هر مهارت می‌تواند کارساز باشد.

انواع آزمون GRE

این آزمون در دو نوع General و Subject برگزار می‌شود. نوع جنرال یا عمومی آن مختص تمامی رشته‌هاست. اما آزمون سابجکت یا موضوعی، مربوط به برخی رشته‌های خاص است. شرکت‌کنندگان در این آزمون را معمولاً دو دسته از افراد تشکیل می‌دهند. دسته اول کسانی هستند که حین تحصیل در دانشگاه از دروس تخصصی نمره مناسبی کسب نکرده‌اند. با کسب نمره مناسب در این آزمون ثابت می‌شود که در حیطه تخصصی خود دانش لازم را دارند. دسته دوم نیز اشخاصی هستند که می‌خواهند در رشته‌ای غیر از رشته خودشان ادامه تحصیل دهند. آزمون سابجکت در حوزه‌های زیر صورت می‌پذیرد:

• رشته بیو شیمی ، زسیت شناسی سلولی مولکولی

• رشته زیست شناسی

• رشته شیمی

• رشته ادبیات زبان انگلیسی

• رشته ریاضیات

• رشته فیزیک

• رشته روان شناسی

محتوای آزمون GRE

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، این آزمون در سه بخش برگزار می‌شود. این نوشتار قصد دارد به اختصار در مورد هر کدام از این بخش‌ها توضیحاتی ارائه دهد.

درک واژگان (Verbal Section)

آزمون بخش درک واژگان از دو دسته سؤال ۲۰ تایی تشکیل شده است. برای هر دسته از این سؤالات، ۳۰ دقیقه زمان مقرر شده است. توانایی تسلط به زبان انگلیسی و تحلیل جملات این زبان، قاطبه سؤالات این بخش را تشکیل می‌دهد. داوطلب باید بتواند جاهای خالی را با کلمات مناسب پر کند. دانستن مترادف و متضاد کلمات دشوار برای موفقیت در این قسمت الزامی است. این قسمت معمولاً شرکت‌کنندگان مسلط به زبان انگلیسی را هم دچار مشکل می‌کند. در این بخش، سنجش مهارت درک مطلب نیز پیش‌بینی شده است. بهتر است که متقاضی در کنار تقویت دایره واژگان، متون انگلیسی را هم مطالعه کند. نمره بخش Verbal Section بین ۱۳۰ الی ۱۷۰ خواهد بود.

ریاضیات (Quantitative Section)

این بخش نیز مانند بخش پیشین از دو دسته سؤال ۲۰ تایی تشکیل شده است. با این تفاوت که برای پاسخگویی به هر بخش ۵ دقیقه زمان بیشتر لحاظ شده است. داوطلب در این بخش توانایی تحلیل کمی و ریاضیاتی خود را در معرض ارزیابی قرار می‌دهد. اگرچه سؤالات این بخش ذاتاً پیچیده نیستند، اما طرح آن‌ها به گونه‌ای صورت گرفته که با دشواری‌های زبانی و منطقی، کشش ذهنی آزمون‌دهنده به چالش کشیده شود. مباحث مطرح شده در این بخش، همان سرفصل‌های معمول ریاضیات مانند هندسه، آمار و احتمال و جبر است. اگرچه این مباحث ممکن است در فرمت‌های گوناگونی مانند مقایسه، چندگزینه‌ای، یا مرقوم کردن جواب نهایی سؤال شوند، انتخاب راهبرد صحیح در مواجهه با این سؤالات رمز موفقیت در این بخش است. مباحث بخش‌پذیری، تصاعد حسابی، تکنیک‌های گرد کردن، تقریب زدن و ارزش مکانی معمولاً در این بخش آورده می‌شوند.

نمره این بخش هم بین ۱۳۰ و ۱۷۰ منظور می‌شود.

نوشتار تحلیلی (‌Analytical Writing Section)

به زبان ساده، داوطلب GRE باید در این بخش دو انشا بنویسد. اما در ارزیابی هر کدام از این نوشتارها ویژگی‌های خاصی از او انتظار می‌رود. زمانی که برای هر یک از این دو بخش در نظر گرفته شده، ۳۰ دقیقه است. حداکثر امتیاز این بخش نیز ۶ نمره است.

نوشتار اول تحت عنوان Analyze an issue یا تحلیل مسئله است. آزمون‌دهنده باید موضوعی را از زوایای گوناگون بررسی کرده و نظر خود را با بیان مثال‌ها و ادله کافی بیان کند. در واقع در این بخش مهارت آنالیز و بررسی مسائل و دامنه دید داوطلب ارزیابی می‌گردد. در عرض این ارزیابی، میزان تسلط وی به زبان انگلیسی، به گونه‌ای که در بستر این زبان از عهده مباحث تحلیلی برآید نیز سنجیده می‌شود.

نوشتار دوم Argument Task یا استدلال نامیده می‌شود. در این بخش بررسی موضوع از دیدگاه منطقی است. به عبارت دیگر، متقاضی نباید نظر شخصی خود را در استدلال دخالت دهد. موافقت یا مخالفت او با موضوع، محل بحث نیست. آزمون‌دهنده بایستی با استفاده از داده‌هایی که شامل شواهد و ادعاها هستند، به یک جمع‌بندی منطقی برسد. معمولاً متن ارائه شده در نگاه اول درست و منطقی به نظر می‌رسد. اما با اندکی تأمل می‌توان مغالطه‌های موجود را در آن یافت.

این دو بخش به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در ارزیابی مهارت تحلیل و استدلال مکمل هم باشند. آزمون تحلیل می‌تواند برای افرادی که به انگلیسی در حد زبان‌مادری مسلط هستند نیز یک چالش دردسرساز باشد.

نکته‌ای که داوطلبان آزمون باید در نظر داشته باشند، عدم وقت کافی برای ادیت و جمع‌بندی نوشتار است. به محض پایان بخش اول، پاسخ‌نامه‌ها جمع‌آوری شده و بخش دوم آغاز می‌شود.

اگر فردی قصد ادامه تحصیل در امریکای شمالی را داشته باشد، بهتر است هر چه زودتر برای ثبت نام در آزمون GRE اقدام کند.

آزمون USMLE

بسیاری از کشورها برای پذیرفتن متقاضیان کار از سایر کشورهای جهان آزمون‌هایی برگزار می‌کنند. پذیرفته شدن در این آزمون‌ها می‌تواند برای داوطلب صرفاً پوئنی مثبت باشد که اجازه کار را تسهیل کند. اما برخی آزمون‌ها نیز وجود دارند که برای اخذ مجوز کار در کشور مقصد اجباری هستند. USMLE یکی از این آزمون‌ها است.

USMLE سرنام «United States Medical Licensing Examination» به معنی «آزمون مجوز پزشکی ایالات متحده» است. قبولی در این آزمون برای شروع به کار طبابت در امریکا ضروری است. همچنین اجازه ادامه تحصیل در تخصص‌های رشته پزشکی نیز منوط به قبولی در این آزمون است. این ضرورت با توجه به حساسیت‌های این شغل که مستقیماً با جان انسان‌ها سروکار دارد طبیعی به نظر می‌رسد.

نتیجه آزمون USMLE نشان می‌دهد که دانش و آموخته‌های یک پزشک در طول تحصیل، تا چه حد بر کیفیت طبابت او تأثیر مثبت گذاشته است. ضمناً مهارت‌های ارتباط و رفتار با بیمار که در تشخیص و معالجه او مؤثر است نیز سنجیده می‌شود. 

کمیسیون ECFMG نقش آژانسی را ایفا می‌کند که ثبت نام و امتیازدهی متقاضیان USMLE را انجام می‌دهد.

مراحل ثبت نام در آزمون USMLE

هر داوطلب باید پیش از شرکت در آزمون، مدارک و سوابق تحصیلی خود را برای تأیید به ECFMG ارائه دهد. برای این کار پس از ورود به سایت ECFMG و ثبت نام، باید فرمی را در بخش IWA تکمیل کرد. تکمیل این فرم به منزله ثبت نام متقاضی برای شرکت در آزمون USMLE است. پرینت این فرم باید توسط دانشگاه محل تحصیل متقاضی تأیید شده و مجدداً برای ECFMG ارسال شود. هنگام طی این مراحل، تمامی دستورالعمل‌های مورد نیاز برای تکمیل ثبت نام از طریق سایت ارائه می‌شود. پس از این‌که ECFMG مدارک تحصیلی متقاضی را تأیید کرد، او می‌تواند این تأییدیه را برای تمامی مؤسسات و سازمان‌های امریکا ارائه دهد.

داوطلب بایستی حین ثبت نام یک دوره سه ماهه را برای تاریخ آزمون مشخص کند. آن‌گاه سایت اعلام می‌کند که در این بازه، آزمون در چه روزها و مکان‌هایی برگزار می‌شود. طی کردن مراحل سه‌گانه آزمون نباید بیش از ۷ سال طول بکشد.

مراحل آزمون

این آزمون در سه مرحله انجام می‌گیرد:

USMLE STEP 1

USMLE STEP 2

STEP 2 CK

STEP 2 CS

USMLE STEP 3 

استپ اول و همچنین پارت CK از استپ دوم به صورت CBT (کامپیوتری) انجام می‌شود. داوطلبان باید برای شرکت در این مراحل به کشورهای همسایه مثل ترکیه یا امارات مراجعه کنند. مابقی مراحل نیاز به حضور در ایالات متحده را دارند. اکنون در مورد هر کدام از این مراحل به اختصار توضیحاتی ارائه می‌شود.

STEP 1

در قدم اول، میزان تسلط داوطلب دروسی که در اوائل تحصیل پزشکی ارائه می‌شوند بررسی می‌شود. علوم رفتاری، آناتومی، بیوشیمی، میکروبیولوژی، فارماکولوژی، پاتولوژی و دروس پایه دیگر محتوای سوالات استپ اول هستند. متقاضی در این مرحله ثابت می‌کند که علاوه بر دانش بالینی، برای افزایش دانش خود آمادگی دارد.

استپ یک شامل ۷ مرحله ۶۰ دقیقه‌ای است که داوطلب در هر مرحله باید به ۴۶ سوال پاسخ دهد. سؤالات به شیوه چندگزینه‌ای طراحی شده‌اند و اکثر آن‌ها توصیف و شرح حال یک بیمار است. برای هر مرحله ۱ ساعت زمان در نظر گرفته شده است. علاوه بر ۷ ساعتی که برای پاسخ دادن صرف می‌شود، متقاضی می‌تواند ۴۵ دقیقه به استراحت بپردازد. یک بخش ۱۵ دقیقه‌ای آموزشی هم برای داوطلبان در نظر گرفته شده است. داوطلب می‌تواند به میل خود در این بخش شرکت کند یا این ۱۵ دقیقه را به تایم استراحت بیافزاید.

پس از آزمون، داوطلب نتیجه را سه الی چهار هفته بعد به شکل کارنامه‌ای الکترونیکی دریافت کند. کارنامه شامل دو نمره سه رقمی و دو رقمی است. عدد سه رقمی در واقع امتیاز معیار است که برای ارگان‌های اقامتی گزارش می‌شود. عدد دو رقمی نیز تنها به بوردهای مجوز ایالتی ارسال می‌گردد. نمره اول باید بیش از ۲۲۱ و دومی بیش از ۷۵ باشد. اکثر متقاضیان از پس این آزمون برمی‌آیند. اگر نمره شخصی به حدنصاب نرسد، او می‌تواند حداکثر تا سه نوبت و طی ۱۲ ماه مجدداً امتحان بدهد.

هزینه این آزمون ۵۹۰ دلار است. در مورد مکان برگزاری آن می‌توان به سایت زیر رجوع کرد:

www.prometric.com

STEP 2

قدم دوم آزمون USMLE شامل دو پارت مجزا است.

STEP 2 CK

پارت اول این قدم، مانند قدم پیشین به صورت آنلاین برگزار می‌شود. داوطلب باید در ۸ مرحله یک ساعته به ۳۵۲ سؤال چند گزینه‌ای پاسخ دهد. وقت استراحت و بخش آموزشی در این پارت، دقیقاً مانند استپ ۱ است.

این قسمت برای سنجش مهارت پزشک در محیط‌های کلینیکی و در مواجهه با بیماران بستری است. می‌توان محتوای سؤالات را به دو بخش کلی «وظایف پزشکی» و «طبقه‌بندی بیماری» تقسیم کرد. بیشتر سؤالات مربوط به تشخیص صحیح و مکانیزم بیماری‌ها هستند. مفاهیم اصول مدیریت و ارتقای پیشگیری در پزشکی نیز مابقی سؤالات را تشکیل می‌دهند. داوطلب برای قبولی در این قسمت باید به دروس داخلی، اطفال، روانپزشکی، زنان، خدمات پیشگیری و جراحی اشراف داشته باشد.

هزینه این آزمون هم حدود ۵۹۰ دلار است.

STEP 2 CS

این مرحله یکی از دشوارترین مراحل آزمون USMLE است. متقاضی باید توانایی خود را در فنون پزشکی به شکل عملی ثابت کند. در این آزمون ۸ ساعته، داوطلب باید ۱۲ بیمار را معاینه کند. این بیماران در واقع بازیگرانی هستند که برای این کار آموزش دیده‌اند. لذا داوطلب باید بتواند از پس ترفندهای آن‌ها برآیند. بازیگران برای ارزیابی واکنش پزشک، او را در موقعیت‌های خاصی قرار می‌دهند. مثلا ممکن است نقش یک بیمار تصادفی را ایفا کنند، یا فردی که دچار حمله صرع شده است. یا حتی ممکن است بیماری در آستانه جراحی باشند و از پزشک تقاضای آب کنند! در تمام این وضعیت‌ها، پزشک باید خونسردی خود را حفظ کند. تمامی این اتفاقات توسط دوربین‌هایی ثبت می‌شوند.

اغلب افرادی که داوطلب در این مرحله معاینه می‌کند، از انواع بیمارانی هستند که بیشتر در کلینیک‌ها دیده می‌شوند. پس پزشک باید در حوزه‌های داخلی، اطفال، جراحی، روانپزشکی، طب اورژانس، زنان و پزشکی خانواده نیز مهارت داشته باشد.

در واقع این مرحله، سطح دانش زبان انگلیسی و توانایی ارتباط با بیمار نیز سنجیده می‌شود. پزشک باید بتواند شرح حال دقیق و کاملی را از بیمار دریافت کند. همچنین لازم است که وضعیت بیمار را برای او شرح دهد. رعایت آداب معاشرت و احترام به بیمار هم از آیتم‌هایی هستند که در این مرحله لحاظ می‌شوند. اساساً به دلیل وجود چنین مرحله‌ای در آزمون USMLE، متقاضیان نیازی به ارائه مدرک تافل ندارند.

مهارت نوشتاری متقاضیان در زبان انگلیسی نیز سنجیده می‌شود. پزشک پس از ویزیت هر بیمار باید خلاصه‌ای از یافته‌ها و وضعیت  و علائم بالینی او را یادداشت کند.

مجموع امتیازات کسب شده در این مرحله که بر پایه سه آیتم «عملکرد یک‌پارچه در مواجهه با بیمار»، «مهارت‌های ارتباطی و میان‌فردی» و «مهارت زبان انگلیسی و ارتباط با بیمار» لحاظ می‌شوند، قبولی یا مردودی داوطلب را معین می‌کند.

لازم به ذکر است که برای شرکت در این آزمون، حضور در ایالات متحده ضروری است.

STEP 3

گذراندن این مرحله از آزمون برای رزیدنت شدن در امریکا ضرورت ندارد، اما برای شروع طبابت لازم است. بهتر است این آزمون پس از گذشت مدتی از رزیدنتی در امریکا داده شود. چرا که آشنایی با ساز و کار پزشکی و بیمارستانی ایالات متحده لازمه موفقیت در آزمون است.

این مرحله USMLE در دو روز و به صورت آنلاین و در ایالات متحده برگزار می‌شود. 

روز اول

۷ ساعت زمان برای گذراندن این پارت لازم است. ۲۶۰ سؤال در ۶ بخش به داوطلب ارائه می‌شود. برای پاسخگویی به سؤالات هر بخش یک ساعت زمان در نظر گرفته شده است. پرسش‌ها عموماً شامل علوم پایه، بیماری‌های مسری و سلامت جمعی، علوم اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی و فردی، تحلیل داده‌های آماری، امنیت بیمار و اخلاق پزشکی می‌شوند.

روز دوم

آزمون این روز در دو پارت برگزار می‌شود. پارت اول آزمون ۹ ساعته‌ای است که داوطلب باید به ۱۹۸ پرسش در ۶ مرحله پاسخ دهد. برای هر مرحله ۴۵ دقیقه زمان در نظر گرفته شده است. حفظ سلامت، تصمیمات طبی، تشخیص و مدیریت بیماری موضوع سؤالات این بخش است.

متقاضی در پارت دوم ابتدا ۷ دقیقه نحوه کار با سیستم کامپیوتری و بررسی موارد شبیه‌سازی شده را فرا می‌گیرد. پس از آن باید ۱۳ مورد شبیه‌سازی‌شده کامپیوتری را معاینه کند. سیستم عضلات، پوست، سیستم اعصاب، ایمنی، گردش خون، غدد لنفاوی و موارد دیگر، مواد امتحانی این قسمت را تشکیل می‌دهند. برای بررسی هر مورد، ۱۰ الی ۲۰ دقیقه زمان صرف می‌شود.

در واقع این مرحله بررسی توانایی پزشک در هندلینگ و مدیریت بیمار است. برای مثال، او باید تشخیص بدهد که بیمار به چه آزمایشاتی احتیاج دارد، باید به کدام بخش منتقل شود و تا چه زمانی بستری باشد، و یا این‌که بیمار کیس جراحی است یا خیر.

هزینه شرکت در این آزمون ۸۳۰ دلار است و حداقل امتیاز قبولی در آن ۱۶ است.

باید در نظر داشت موفقیت در آزمون USMLE مهاجرت قطعی به امریکا را تضمین نمی‌کند. اخذ ویزا برای شرکت کردن در مراحل پایانی آزمون هم منوط به طی مراحل قانونی و طبق مقررات است. در واقع کسب نمرات عالی در دو مرحله نخست نیز نمی‌تواند ضامن اجازه ورود داوطلب به خاک ایالات متحده باشد. پذیرش در رشته تخصصی دلخواه نیز بستگی به شرایط خاصی از قبیل دانشگاه دوره عمومی، سوابق کاری و پژوهشی پربار، توصیه‌نامه از اساتید و موارد دیگر است. با این وجود گذراندن آزمون USMLE، شرط لازم برای ادامه تحصیل و طبابت در امریکا است.

TOEFL | آزمون تافل

مهارت صحبت کردن به زبانی دیگر بسیار با ارزش است. در این ‌میان دانستن انگلیسی با توجه به این‌که گویش‌وران بسیاری در سطح جهان دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به غیر از این، انگلیسی زبانی بین‌المللی است و به عنوان زبان دوم در مدارس تمام کشورها تدریس می‌شود. با این حال دانستن یک زبان به تنهایی برای بهره‌مند شدن از کاربردهای آن کافی نیست. داشتن مدرکی معتبر، می‌تواند دامنه کارایی زبان را تا حد بسیاری افزایش دهد.

مدرک تافل یکی از معتبرترین گواهینامه‌ها در زمینه زبان انگلیسی است. با توجه به اینکه تافل بیش از چهل سال قبل از آیلتس تأسیس شده است (۱۹۶۴)، اکثریت افراد مسن‌ با نام آن به نسبت گواهینامه‌های دیگر زبان انگلیسی آشناترند. با این حال ارزش و کارایی این مدرک، ارتباط چندانی با قدمت آن ندارد. اعتبار هر گواهینامه‌ای را می‌توان با بررسی انواع سازمان‌هایی که آن را می‌پذیرند، سنجید. تافل در بیش از ۹۰۰۰ کالج و دانشگاه در ۱۳۰ کشور، معیار پذیرش است. مضافاً این‌که این مدرک می‌تواند در ایجاد موقعیت‌های شغلی در خارج از کشور بسیار مؤثر باشد. حتی در ایران نیز مشاغل بسیاری هستند که ارتباط مستقیمی با میزان تسلط به زبان انگلیسی دارند. وجود یک مدرک معتبر زبان انگلیسی در رزومه، می‌تواند کارایی متقاضی را برای کارفرما تضمین کند.

یکی از ویژگی‌های تافل، لحن آکادمیک این آزمون و بارزترین کاربرد گواهینامه تافل، حضور در محیط‌های آموزشی و آکادمیک است. 

ویژگی‌هایی وجود دارد که لحن و زبان یک نوشتار را علمی و آکادمیک می‌کند. استفاده از واژگان تخصصی، نوع گرامر و سیاق نگارش، جمله‌های طولانی و پیچیده، شیوه پاراگراف‌بندی و ترتیب قرار گرفتن اطلاعات در پاراگراف‌ها نمونه‌هایی از این ویژگی‌هاست. این موارد در هر چهار مهارت این آزمون (خواندن، نوشتن، شنیدن و گفتن) اعمال می‌شود. این خاصیت می‌تواند در صورت کسب نمره مورد قبول در آزمون، ضامن موفقیت متقاضی در ارتباط برقرار کردن با اساتید، دانشجوها و کتب آموزشی باشد.

در کشور ما دارندگان مدرک تافل برای ادامه تحصیل راه هموارتری را پیش روی خود می‌بینند. برای مقاطع بالاتر از کارشناسی ارشد، موفقیت در آزمون‌های داخلی وزارت علوم و وزارت بهداشت (TOLIMO، MSRT، MHLE و…) لازم است. با این حال داشتن مدرک تافل می‌تواند شما را از شرکت در این آزمون‌ها معاف کند.

در زمینه مهاجرت نیز داشتن مدرک تافل بسیار راه‌گشا است. برای اخذ اقامت در کشورهای انگلیس، استرالیا، کانادا و ایالات متحده، داشتن این مدرک درصد زیادی از مشکلات را از پیش رو بر می‌دارد. 

آزمون تافل را می‌توان به جرأت در دسترس‌ترین آزمون معتبر زبان انگلیسی دانست. این آزمون‌ها به صورت اینترنتی (‌IBT) در هر سال حدود ۳۰ الی ۴۰ بار برگزار می‌شوند. آزمون کاغذی (PBT) نیز سالی ۶ بار در کشورهای مختلف از جمله ایران برگزار می‌گردد. حال به انواع سه‌گانه آزمون تافل می‌پردازیم.

آزمون کامپیوتر (Computer Based Test - CBT)

این آزمون در ایران برگزار نمی شود، به همین علت در این نوشتار به آن پرداخته نمی‌شود.

آزمون کاغذی (Paper Based Test - PBT)

همان‌گونه که از نام این آزمون مشخص است، داوطلب بایستی به سؤالات در پاسخنامه جواب بدهد. نمره این آزمون بین ۳۱۰ تا ۶۷۷ است که از مجموع نمره‌های چهار مهارت شنیدن، ساختار و بیان نوشتاری، درک مطلب و نگارش به دست می‌آید. نمره مهارت نوشتاری به صورت مجزا محاسبه می‌شود.

آزمون شنیداری (Listening)

این آزمون در سه پارت برگزار می‌شود. پارت‌های ‌‌A و B  در برگیرنده مکالمات بین دو و چند نفر است که بایستی به سؤالاتی در مورد محتوای مکالمه و زمان و مکان آن پاسخ داد. پارت C معمولا شامل یک سخنرانی آکادمیک و دانشگاهی است. این آزمون شامل ۷۰ سؤال است.

ساختار و بیان نوشتاری (Structure and Written Expression)

این قسمت نیز دو پارت مجزا دارد. پارت ساختار شامل جملاتی با جاهای خالی است که داوطلب باید آن‌ها را با بهترین کلمات پر کند. شرط موفقیت در این قسمت، تشخیص ساختار صحیح جمله و تقدم و تأخر لغات است. در پارت بیان نوشتاری داوطلب باید نادرستی کلماتی که در جمله‌ها مشخص شده‌اند را تشخیص دهد. ساختار و بیان نوشتاری شامل ۴۰ پرسش است.

آزمون درک مطلب (Reading)

شامل ۵ متن علمی و دانشگاهی است که داوطلب باید پس از خواندن هر کدام از آن‌ها به ۱۰ سؤال پاسخ دهد. تمامی داده‌هایی که برای پاسخ به سؤالات نیاز است در متن‌ها آمده است، لذا داشتن اطلاعات قبلی در زمینه‌های مختلف مورد نیاز نیست. برای موفقیت در این آزمون دایره وسیع واژگان و همچنین توانایی درک مطالب انگلیسی بسیار لازم است.

آزمون نگارش (Writing)

داوطلب در این قسمت باید در مورد موضوعی خاص طی ۳۰ دقیقه انشا بنویسد.

نمره آزمون کاغذی با ضرب میانگین نمره سه بخش در عدد ۱۰ محاسبه می‌گردد. همان طور که پیش‌تر گفته شد، نمره بخش نگارش جداگانه محاسبه شده و مابین ۰ تا ۶ است.

آزمون اینترنتی (Internet Based Test - IBT)

اگرچه آزمون اینترنتی برای اولین در اواخر سال ۲۰۰۵ و تنها در کشورهای آمریکا، کانادا، فرانسه، آلمان و ایتالیا برگزار شد، اما به سرعت در سایر کشورها نیز گسترش یافت. داوطلب بایستی در تاریخ معین به یکی از حوزه‌های برگزاری آزمون مراجعه کند. شایان ذکر است اعتبار مدرک تافل اینترنتی تفاوتی با مدرک‌های اخذ شده در آزمون‌های کامپیوتری و کاغذی ندارد.

در این شیوه، آزمون‌های مکرر در ماه گزینه‌های انتخاب تاریخ آزمون را برای داوطلب افزایش می‌دهد. ضمناً نتیجه آزمون حدوداً ظرف یک هفته از طریق اینترنت اعلام می‌شود.

یکی از تفاوت‌های آزمون اینترنتی با آزمون کاغذی، محاسبه نمره است. نمره داوطلب در این شیوه آزمون بین ۰ تا ۱۲۰ در نظر گرفته می‌شود. تفاوت دیگر حذف مهارت ساختار و بیان نوشتاری (به عبارت دیگر گرامر) و جایگزینی آن با مهارت گفتاری است. سنجش مهارت گرامر داوطلب، در طول قسمت‌های مختلف آزمون انجام می‌گیرد.

درک مطلب (Reading)

سه متن آکادمیک پیش روی داوطلب قرار می‌گیرد که در انتهای آن‌ها سؤالات متعددی آورده شده است. با توجه به امکاناتی که اینترنت در اختیار کاربران قرار می‌دهد، سؤالاتی با شیوه‌های نوین‌تر نسبت به آزمون کاغذی ارائه می‌شوند. تکمیل نتیجه‌گیری روایت و همچنین پر کردن جداول از جمله این پرسش‌ها است. 

شنیداری (Listening)

پرسش‌های متعددی عطف به دو مکالمه و چهار سخنرانی آکادمیک ارائه می‌شود. لهجه مورد استفاده در این فایل‌های صوتی، انگلیسی مورد استفاده در ایالات متحده و کانادا است.

گفتاری (Speaking)

این بخش به دو پارت تلفیقی و مستقل تقسیم می‌شود. در پارت مستقل داوطلب باید درباره دو موضوع مجزا با تکیه بر اطلاعات و تجربیات شخصی خود صحبت کند. در پارت تلفیقی که شامل چهار تکلیف است، داوطلب باید پس از خواندن یک متن و شنیدن یک مکالمه کوتاه به سؤالات پاسخ دهند. دو تکلیف از چهار تکلیف این پارت به این شیوه است. در دو تکلیف باقیمانده نیز بایستی داده‌هایی که از یک مکالمه یا سخنرانی کوتاه کسب می‌شود را جمع‌بندی کرده و در پاسخ ارائه داد.

نگارش (Writing)

شامل دو سؤال است. در سوال اول (Integrated) داوطلب با چهار پاراگراف مواجه می‌شود که سه دقیقه برای خواندن آن زمان دارد. نویسنده در پاراگراف اول حکمی مطرح کرده و در ادامه متن آن را اثبات می‌کند. سپس یک فایل صوتی از یک کلاس درس ارائه می‌شود که در آن استاد در مورد موضوع متن صحبت می‌کند. پس از آن داوطلب باید طی ۲۰ دقیقه به سوالی که مطرح شده است پاسخ دهد.

برای قسمت دوم (Independent) داوطلب صرفاً باید به یک سؤال جواب بدهد. این سؤال می‌تواند از داوطلب بخواهد تا مخالفت یا موافقت خود را در مورد موضوعی خاص ابراز کند. همچنین ممکن است داوطلب مجبور باشد در مورد یک مبحث نظر خود را بیان کند و یا دو مفهوم را با هم مقایسه کند. طراح سؤال می‌تواند از آزمون دهنده بخواهد تا خود را در شرایطی خاص تصور کرده و در مورد آن بنویسد. زمان پاسخ‌گویی به این پرسش ۳۰ دقیقه است.

در انتها باید اضافه کرد که داوطلب آزمون تافل، می‌تواند مطمئن باشد که نمره‌ای منصفانه دریافت می‌کند. چرا که تافل در آزمون گفتار که طبیعتاً سلیقه آزمونگر دخیل است، شش داور را پیش‌بینی کرده است.