zhexamin

zhexamin

zhexamin

zhexamin

zhexamin

zhexamin

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مهاجرت تحصیلی به هند» ثبت شده است

مسائل آکادمیک

دانشجویان مقطع کارشناسی برای یک دوره سه‌ساله ثبت نام می‌شوند. دانشجویان هنگام ورود رشته‌ای را انتخاب می‌کنند که غیرقابل تغییر است. مگر این‌که دانشجو بعدها دوره‌های کارشناسی ارشد را با هزینه شخصی برگزیند. رشته‌های علوم و بازرگانی متقاضیان بیشتری دارند، چرا که فرصت‌های شغلی بیشتری ایجاد می‌کنند. اکثر دوره‌ها بر اساس زمان‌بندی سالانه سازمان‌دهی می‌شوند. برخی دوره‌ها نیز ترم‌محور هستند. بیشتر دپارتمان‌ها دوره‌های کارشناسی ارشد را یک‌ساله برگزار می‌کنند. تحقیقات در مؤسسه‌های تخصصی یا دپارتمان‌هایی که دوره‌های دکتری را ارائه می‌دهند انجام می‌شود.

دانشگاه کلکلته دارای بزرگترین مرکز تحقیقات است که از ژانویه ۲۰۱۳ و در صدمین کنگره علوم هند آغاز به کار کرده است. این مرکز تحقیقاتی مربوط به علم نانو و نانوتکنولوژی است که در بنگال غربی، جنب دریاچه نمک و محوطه تکنولوژی دانشگاه کلکته واقع شده است.

این دانشگاه دارای ۱۸ مرکز تحقیقات، ۷۱۰ مدرس، ۳۰۰۰ پرسنل اداری و ۱۱۰۰۰ دانشجوی کارسناسی ارشد است.


رتبه‌بندی

در سطح بین‌الملل، بر اساس رتبه‌بندی جهانی QS (سال ۲۰۱۸)، دانشگاه کلکته در بین دانشگاه‌های جهان مقام ۷۸۰-۷۵۱، در آسیا مقام ۱۲۵ و در کشورهای بریکس مقام ۶۴ را به دست آورد. در همان سال رتبه‌بندی مجله تایمز دانشگاه کلکته را در جایگاه ۱۰۰۰-۸۰۱ در جهان و ۲۵۰-۲۰۱ در آسیا نشاند.

در سال ۲۰۱۸، این دانشگاه بر اساس رتبه‌بندی «چارچوب رتبه‌بندی مؤسسات ملی» بیست و یکمین مؤسسه هند شناخته شد. طبق همین رنکینگ دانشگاه کلکته در میان مؤسسات فقط دانشگاهی دارای رتبه چهاردهم است.


دانشکده‌ها و دپارتمان‌ها

دانشگاه کلکته ۶۵ دپارتمان دارد که در چند دانشکده سازمان‌دهی شده‌اند. این دانشکده‌ها عبارت از کشاورزی، هنر، بازرگانی، رفاه اجتماعی و مدیریت کسب و کار، آموزش، روزنامه‌نگاری و علوم کتاب‌داری، مهندسی و تکنولوژی، هنرهای زیبا، موسیقی، علوم خانه‌داری، حقوق و علوم هستند.


دانشکده کشاورزی

این دانشکده تنها یک دپارتمان به نام «مؤسسه علوم کشاورزی» دارد. دوره‌های کارشناسی ارشد در رشته‌های صنایع کشاورزی، کشاورزی-محیط زیست، برزشناسی، شیمی کشاورزی و علوم خاک، کشاورزی و توسعه روستایی، کشاورزی و منابع اقتصادی، مهندسی کشاورزی، علوم جانوران، باکتریولوژی، علم محصولات، علوم لبنیات، علوم شیلات، تکنولوژی غذا، باغبانی، ژنتیک و پرورش گیاه، علوم خاک و آب و علوم و تکنولوژی بذر در این دپارتمان برگزار می‌شود.

کالج کشاورزی توسط «پروفسور پابیترا کومار سن» در اوائل دهه ۱۹۵۰ تأسیس شد.


دانشکده هنر

این دانشکده شامل دپارتمان‌های تاریخ و فرهنگ باستان هند، باستان‌شناسی، مردم‌شناسی، عربی و فارسی، بنگالی، زبان و ادبیات، ادبیات تطبیقی هند، نویسندگی خلاق، جمعیت‌شناسی، اقتصاد، مطالعات قومی، زبان و ادبیات انگلیسی، هندی، تاریخ، زبان‌شناسی، موزه‌شناسی، زبان پالی، فلسفه، روانشناسی، علوم سیاسی، سیاست عمومی و اداری، جامعه‌شناسی، سانسکریت، مطالعات جنوب و جنوب شرق آسیا، تئاتر و نمایشنامه، مطالعات زنان و جنسیت است.


دانشکده بازرگانی، رفاه اجتماعی و مدیریت کسب و کار

این دانشکده شامل دپارتمان مدیریت کسب و کار و بازرگانی است.


دانشکده آموزش، روزنامه‌نگاری و علوم کتاب‌داری

این دانشکده سه دپارتمان دارد که دوره‌های آموزش، روزنامه‌نگاری و ارتباطات جمعی و همچنین کتاب‌داری و علوم اطلاعات را ارائه می‌دهد.


دانشکده مهندسی و تکنولوژی

دپارتمان‌های اپتیک و فوتونیک کاربردی، فیزیک کاربردی، مهندسی شیمی، تکنولوژی شیمیایی، مهندسی علوم کامپیوتر، تکنولوژی اطلاعات، مهندسی و علوم پلیمر، مهندسی نفت، فیزیک رادیویی و الکترونیک و نساجی در این دانشکده قرار دارند.


دانشکده هنرهای زیبا و موسیقی

به غیر از دپارتمان‌های هنری، این دانشکده دپارتمان اقتصاد خانه که متشکل از دروسی مثل تغذیه و توسعه انسانی است را در خود جای داده است.


دانشکده حقوق

این دانشکده تنها دربردارنده دپارتمان حقوق است که در سال ۱۹۰۹ تحت عنوان مؤسسه دانشگاهی حقوق تأسیس شد. در فوریه سال ۱۹۹۶ این مؤسسه به حالت کنونی درآمد.


دانشکده علوم

این دانشکده دارای ۲۰ دپارتمان است که دوره‌های آموزشی را در زمینه موضوعات سنتی ارائه می‌دهد.

دپارتمان فیزیک کاربردی در سال ۱۹۲۵ تأسیس شد که در آناندنگار واقع شده است. مطالعاتی که در این دانشکده انجام می‌شود عمدتاً در زمینه مهندسی ابزار، مهندسی برق، اپتیک و اپتوالکترونیک هستند.


۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ شهریور ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

پردیس‌های دانشگاهی در مانیپال
این دانشگاه دارای حدود
۶۰۰ هکتار (۲/۴ کیلومتر مربع) مساحت است و در شهر دانشگاهی مانیپال متمرکز شده است. فضای دانشگاه به دو بخش محوطه‌ دانشگاه علوم پزشکی و محوطه‌ دانشگاه مهندسی تقسیم شده است.

مؤسسه فناوری دانشگاه مانیپال
مؤسسه فناوری پردیس مانیپال در حدود یک کیلومتری از شرق ساختمان اصلی مؤسسه قرار دارد. این دانشگاه در برگیرنده‌ بیش از
۲۰۰ هکتار است که شامل هشت ساختمان علمی و پژوهشی (بلوک‌های آکادمیک ۱، ۲ و ۵)، مجتمع مسکونی جدید (بلوک ۳)، مرکز نوآوری (بلوک ۴)، کتابخانه MIT، ساختمان دانشکده ارتباطات و دانشکده مدیریت، بیست و یک سالن محل اقامت، سه حیاط غذاخوری (به استثنای دو بخش مشترک با چهار محل اقامتی) و امکانات ورزشی مانند فوتبال، کریکت و قسمت‌های در حال ساخت، دو زمین تنیس مصنوعی و امکانات داخلی برای بدمینتون و تنیس روی میز است.

مرکز نوآوری در سال
۲۰۰۷ و در پنجاه سالگی مؤسسه فناوری مانیپال تأسیس شد. این مرکز در درجه اول با اختصاص دادن چندین اتاق به آزمایشگاه‌های دانشگاهی و کلاس‌های آموزشی بر فعالیت‌های پژوهشی و کارآفرینی تمرکز می‌کند.


پردیس دانشگاهی دبی

در سال ۲۰۰۰ آکادمی آموزش عالی مانیپال در امارات متحده عربی پردیس دانشگاهی دبی را تأسیس کرد. این بخش در حال حاضر بالغ بر ۲۰۰۰ دانشجو را از بیش از ۴۰ کشور جهان جذب کرده است.


کتابخانه‌ها

سیستم کتابخانه آکادمی مانیپال شامل مجموعاً شش کتابخانه در مدرسه پزشکی و مهندسی آن است. بزرگترین کتابخانه در میان آن‌ها کتابخانه علوم بهداشتی واقع در ساختمان اصلی مؤسسه محسوب می‌شود.


پژوهش

مقررات بودجه برای تحقیقات از طریق تخصیص سرمایه برای تعمیر و نگهداری تأسیسات مرتبط با حیوانات، تجهیزات و غیره در نظر گرفته شده است. در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹  پانزده میلیون روپیه معادل ۲۲۰۰۰۰ دلار به مؤسسه تکنولوژی مانیپال به منظور تأمین مالی جهت نوآوری اختصاص داده شد.

غالباً تحقیقات انجام شده توسط آن‌ها بخشی از مالکیت معنوی شرکت محسوب می‌شود.

مرکز علوم زندگی مانیپال تیمی تحقیقاتی جهت انجام پروژه‌های پژوهشی متعددی که توسط DBT، DST و غیره تأمین می‌شود، دارد. MLSC با چندین مؤسسه تحقیقاتی بین‌المللی از جمله مؤسسه ویستار فیلادلفیا، دانشگاه کوئینزلند و بسیاری دیگر در ارتباط است.


گروه پیشرفته تحقیقاتی مانیپال

گروه پیشرفته‌ی تحقیقاتی مانیپال در اوایل سال ۲۰۰۶ با هدف گسترش پروژه‌های تحقیقاتی جدید در علوم بنیادی تشکیل شد و همکاری میان‌رشته‌ای در زمینه‌های تحقیقات علوم پایه، علوم زیست پزشکی و مهندسی را ارتقا بخشید.


فارغ‌التحصیلان برجسته

راجیو سوری، مدیر اجرایی شرکت نوکیا

ساتیا نادلا، مدیر اجرایی شرکت مایکروسافت

میرزا فیضان بنیان گذار و مدیر عامل شرکت Avembsys تکنولوژی

تویتا متولالو، مدیر اجرایی روزنامه Tongan؛ مدیر تحقیقات در مؤسسه رویال اقیانوسیه

آرو شنوی، نوازنده و نامزد جایزه موسیقی گرمی

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ شهریور ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

آکادمی آموزش عالی‌ مانیپال

آکادمی آموزش عالی مانیپال که پیشتر تحت عنوان دانشگاه مانیپال شناخته می‌شد، یک بنیاد تحقیقات خصوصی واقع در دانشگاه شهر منیپال هند است. این آکادمی آموزش عالی شعبه‌ای از پردیس دانشگاهی دبی و منگلور است. هم‌چنین که در سیکیم و جیپور نیز دانشگاه‌هایی برای خواهران دارد. این دانشگاه عضو انجمن دانشگاه‌های مشترک المنافع می‌باشد.

پیشینه

در سال ۱۹۵۳ دکتر تونس مداف آنانت پایی نخستین دانشکده‌ خصوصی پزشکی به نام کالج کاستربا را تأسیس کرد و پنج سال بعد بنیاد فن‌آوری مانپیال تشکیل شد. در سال ۱۹۷۹ پس از مرگ دکتر پایی، رامادز پایی مدیریت مؤسسه را بر عهده گرفت. در آغاز، تمام مدارک آموزشی توسط دانشگاه کارناتاک درواد و پس از آن دانشگاه میسور اعطا و طی سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۳ مدارک آموزشی توسط دانشگاه منگالور صادر می‌شد. در سال ۱۹۹۳، زمانی که آکادمی تحصیلات عالی مانیپال توسط کمیته کمک‌هزینه تحصیلی دانشگاه مورد تأیید واقع شد، ساختار سازمانی کنونی شکل گرفت. آکادمی تحصیلات عالی مانیپال با استاندارد بین‌المللی ایزو ۲۰۰۴ و ۱۴۰۰۱ گواهی شده است. در سال ۲۰۰۷ این آکادمی خود را با نام دانشگاه مانیپال معرفی کرد. با این حال، نام قانونی آن آکادمی آموزش عالی مانیپال باقی ماند. در سال ۲۰۱۷ UGC خواستار لغو کلمه‌ دانشگاه از این نامگذاری شد و مؤسسه به نام قبلی خود بازگشت.

سازمان‌‌دهی

۱۹ کالج و ۷ دپارتمان زیر مجموعه آکادمی آموزش عالی مانیپال هستند.

آکادمی آموزش عالی مانیپال در برگیرنده مدارس زیر است:

  • کالج پزشکی کاستوربا، کالج پزشکی مانیپال و منگلور (مانیپال)
  • مرکز علوم زندگی مانیپال
  • دانشکده علوم دندانپزشکی 
  • دانشکده پرستاری 
  • مدرسه پرستاری 
  • دانشکده معماری، نقشه‌کشی و طراحی
  • دانشکده علوم پزشکی، منیپال، منگالور و بنگلور
  • دانشکده علوم دارویی 
  • مؤسسه فناوری 
  • مرکز بین‌المللی علوم کاربردی
  • مدارس علوم اطلاعاتی
  • مدرسه مدیریت
  • دانشکده بهداشت عمومی پراسنای 
  • کالج پزشکی Melaka مالزی
  • دانشکده عالی گروه مدیریت هتل
  • مؤسسه ارتباطات 
  • مدارس پزشکی رژنراتیو، بنگلور
  • مطالعات اروپا
  • مرکز مدیریت فلسفه و علوم انسانی 
  • دانشکده فنی و مهندسی دبی
  • مدرسه طراحی و معماری، دبی
  • مدارس کسب و کار، دبی
  • مدارس رسانه و ارتباطات، دبی
  • دانشکده علوم زیستی، دبی

آکادمی آموزش عالی مانیپال از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

  • دپارتمان ژئوپلیتیک، مانیپال
  • دپارتمان بازرگانی، مانیپال
  • دپارتمان آمار، مانیپال
  • دپارتمان علوم، منیپال
  • دپارتمان فیزیک اتمی و مولکولی، مانیپال
  • دپارتمان علوم پیشرفته دارویی، مانیپال
  • دپارتمان هنر آشپزی مانیپال

یک مؤسسه مستقل نیز وجود دارد:

  • مؤسسه مدیریت T. A. Pai


آکادمی تحصیلات عالی مانیپال
۲۱۸ برنامه را در ۱۹ رشته ارائه می‌دهد. این برنامه‌ها در زمینه بهداشت، معماری، علوم پایه و پیشرفته، ارتباطات، دندانپزشکی، مهندسی، مطالعات اروپا و زبان‌های خارجی، ژئوپلیتیک و روابط بین‌الملل، مهمانداری، علوم انسانی، علوم اطلاعاتی، علوم زیستی، مدیریت (MBA)، پزشکی، علوم طبیعی، پرستاری، داروسازی، بهداشت عمومی و طب گیاهان دارویی هستند.

در سال ۲۰۱۶ میزان پذیرش این مؤسسه ۴/۳ درصد بود. در آن سال از بین ۱۵۰۰۰۰ متقاضی، ۶۵۰۰ نفر پذیرفته شدند.


رتبه‌بندی‌

در سال ۲۰۱۸، از جنبه‌ بین‌المللی، آکادمی تحصیلات عالی مانیپال در رده ۷۰۱ ـ ۷۰۵ در رتبه‌بندی دانشگاهی جهانی QS قرار گرفت. در همان رتبه‌بندی جایگاه ۱۹۸ را در آسیا و‌ ۱۷۲ را در میان کشورهای بریکس به دست آورد.

در سال ۲۰۱۸ چارچوب رتبه‌بندی مؤسسات عالی در هند (NIRF)، آکادمی آموزش عالی مانیپال را در جایگاه هجدهم در میان تمام مؤسسه‌ها و‌ یازدهم در میان دانشگاه‌ها رتبه‌بندی کرده است.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ شهریور ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

در این مطلب به بخش‌های مختلف دانشکده مهندسی و تکنولوژی دانشگاه پنجاب پرداخته می‌شود. همچنین رتبه این دانشگاه در میان دانشگاه‌های جهان نیز بررسی خواهد شد.


مؤسسه دانشگاهی مهندسی و تکنولوژی (UIET)

مؤسسه UIET یک مرکز درون محوطه‌ای در دانشگاه پنجاب است. UIET دوره‌های کارشناسی،‌ کارشناسی ارشد و دکتری را در زمینه‌های مهندسی و تکنولوژی ارائه می‌دهد.


کالج مهندسی و تکنولوژی چندی‌گر (CCET)

کالج مهندسی و تکنولوژی چندی‌گر خارج از محوطه دانشگاه قرار دارد و دوره‌های کارشناسی را برگزار می‌کند. این کالج زیرمجموعه سیستم اداری چندی‌گر است. CCET که پیش‌تر با نام پلی‌تکنیک مرکزی چندی‌گر (CPC) شناخته می‌شد، در سال ۱۹۵۹ تأسیس گردید.


مؤسسه دانشگاهی مهندسی و تکنولوژی شیمی (UICET)

این مؤسسه که در ابتدا «دپارتمان مهندسی و تکنولوژی شیمی» نامیده می‌شد، با هدف استفاده مستقیم از علوم در جامعه تأسیس شد. فعالیت این دپارتمان درست در زمانی که دانشجویان و اساتید علاقه‌مند به حضور در هند بودند، به دلیل چندپارگی هند معلق شد. مؤسسه برای چند سال در دهلی مستقر بود و سرانجام در سال ۱۹۵۸ به مکان کنونی در چندی‌گر منتقل گردید. در سال ۱۹۸۳ یک مؤسسه تحقیقات انرژی به UICET ملحق شد که در زمینه تحقیق و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر فعالیت می‌کند.

مؤسسه UICET در قلب دانشگاه و در کنار کتابخانه A. C. Joshi و مرکز دانشجویی قرار دارد.

مؤسسه UICET یکی از مؤسسات منطقه‌ای مهندسی شیمی در هند است. در سال ۲۰۰۸ جشن پنجاه‌سالگی مؤسسه برگزار شد. در قسمتی از این مراسم، UICET میزبان شصت و یکمین نشست سالانه CHEMCON بود که شامل کنفرانس مشترک هند و ایالات متحده در زمینه انرژی نیز می‌شد.

دانشجویان این مؤسسه بر اساس رتبه کسب شده در آزمون AIEEE پذیرفته می‌شوند.


مرکز منطقه‌ای «شوامی ساروانند گیری» (PUSSGRC)

مرکز PUSSGRC بخش جدایی‌ناپذیر دانشگاه پنحاب است که در سال ۲۰۰۶ به عنوان یک مرکز منطقه‌ای در هوشیارپور شروع به کار کرد. این مرکز دوره‌های مختلف مهندسی را ارائه می‌دهد. PUSSGRC در یک محوطه سبز با زیرساخت‌های هنری بنا شده است. این مؤسسه دارای دفاتر اداری، آزمایشگاه و کارگاه‌هایی برای آموزش دانشجویان است. کتابخانه، داروخانه عمومی، سالن غذاخوری و خوابگاهی با ظرفیت ۶۰۰ نفر از دیگر امکانات این مرکز است.

دانشجویان مرکز PUSSGRC از طریق آزمون AIEEE پذیرش می‌شوند.


فرهنگ

جشنواره سیانید، فستیوال سالانه DCET و UICET است. این جشنواره یکی از اولین جشنواره‌های دانشجویی در چندی‌گر است که به یک سنت تبدیل شده است. جشنواره سیانید اغلب میزبان ستاره‌ها و دی‌جی‌ها است.

«تاتوا» یک مجله دانشجویی است که در دانشگاه پنجاب منتشر می‌شود.

یک مناظره سالانه به نام «پلمیک» نیز برگزار می‌گردد. فستیوال «گونج» یک جشنواره سالانه فرهنگی و «آویشکار» جشنواره‌ای تکنولوژیک است که توسط UIET برپا می‌شود.


رتبه

در سال ۲۰۱۸، دانشگاه پنجاب بر اساس رتبه‌بندی جهانی QS جایگاه ۱۰۰۰-۸۰۱ در جهان، ۳۵۰-۳۰۱ در آسیا و ۲۵۰-۲۰۱ را در میان کشورهای بریکس به دست آورد.

در هند، چارچوب رتبه‌بندی مؤسسات ملی (NIRF)،‌ دانشگاه پنجاب را سی و سومین مؤسسه هند در سال ۲۰۱۸ دانست. طبق این رنکینگ، این دانشگاه رده ۲۰ در میان دانشگاه‌ها، ۵۹ در میان مؤسسات مهندسی، ۴۲ در مؤسسات مدیریت و سوم در داروسازی را کسب کرد.


۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ شهریور ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

عملکرد روزانه دانشگاه پنجاب، توسط مدیر اجرایی آن «راج کومار» رهبری می‌شود. «دفتر ریاست دستورالعمل دانشگاه (DUI)» در رأس مسائل اکادمیک و مراکز منطقه‌ای دانشگاه پنجاب است. ۷۵ دپارتمان، ۱۵ مرکز/کرسی و ۶ کالج در شیخ‌والا، بالاچائور، نهال‌سینگ والا، دهارامکوت، مخام‌خان والا و گورو هارساهای واقع شده‌اند. یک مرکز روستایی و سه مرکز منطقه‌ای شهری در دانشکده‌های هنر، علوم، زبان، حقوق، آموزش و هنرهای زیبا، کسب و کار و مدیریت بازرگانی، مهندسی و تکنولوژی، علوم پزشکی و علوم دارویی گروه‌بندی می‌شوند. بیشتر دپارتمان‌ها کتابخانه خودشان را دارند.


حال به معرفی اجزای دانشگاه پرداخته می‌شود.


دانشکده هنر

مرکز حقوق و وظایف بشر

مرکز اداره پلیس

مرکز کار اجتماعی

دپارتمان و مرکز مطالعات زنان

دپارتمان تاریخ باستان هند و باستان‌شناسی فرهنگ

دپارتمان دفاع و مطالعات امنیت ملی

دپارتمان اقتصاد

دپارتمان مطالعات صلح گاندی

دپارتمان جغرافیا

دپارتمان مطالعات سیک گورو ناناک

دپارتمان تاریخ

دپارتمان کتاب‌داری و علوم اطلاع‌رسانی

دپارتمان فلسفه

دپارتمان علوم سیاسی

دپارتمان روان‌شناسی

دپارتمان اداره امور عمومی

دپارتمان جامعه‌شناسی

مؤسسه تحقیق در آموزش علوم اجتماعی

آموزشگاه مطالعات ارتباطات


کسب و کار، مدیریت و بازرگانی

مؤسسه دانشگاهی علوم مدیریت کاربردی

آموزشگاه کسب و کار (چندی‌گر)

آموزشگاه کسب و کار (لودهیانا)


هتل‌داری و گردش‌گری

مؤسسه دانشگاهی مدیریت هتل و گردش‌گری


طراحی و هنرهای زیبا

دپارتمان تاریخ هنر و هنرهای تجسمی

دپارتمان تئاتر هند

دپارتمان موسیقی


آموزش

دپارتمان مطالعات معلولیت و مهارت‌های اجتماعی

دپارتمان افزایش طول عمر

دپارتمان آموزش تربیت بدنی

مؤسسه تکنولوژی آموزشی و آموزش فنی و حرفه‌ای

مؤسسه دانشگاهی تکنولوژی مد و توسعه حرفه‌ای


مهندسی و تکنولوژی

امکانات و ابزارهای تحلیل پیشرفته CIL و UCIM

مهندسی سلول‌های بنیادی و بافت

مؤسسه دانشگاهی مهندسی و تکنولوژی شیمی

مؤسسه دانشگاهی مهندسی و تکنولوژی

کالج مهندسی و تکنولوژی چندی‌گر

مؤسسه دانشگاهی تکنولوژی و مهندسی هوشیارپور


زبان

کرسی بهای ویر سینگ

زبان‌های چینی و تبتی

کرسی دایاناند و مطالعات ودا

دپارتمان انگلیسی و مطالعات فرهنگی

دپارتمان فرانسوی و مطالعات فرانسوفون

دپارتمان آلمانی

دپارتمان هندی

دپارتمان پنجابی

دپارتمان روسی

دپارتمان سانسکریت

دپارتمان اوردو

مطالعات سنت ساهیتیا

سم‌شناسی پنجابی

کرسی شیخ بابا فرید

مؤسسه مطالعات سانسکریت و هند شناسی


حقوق

دپارتمان حقوق

مؤسسه دانشگاهی مطالعات قانونی (هوشیارپور)

مؤسسه دانشگاهی حقوق (لودهیانا)

مؤسسه دانشگاهی مطالعات قانونی (چندی‌گر)


علوم پزشکی

بیمارستان و مؤسسه دندان‌پزشکی دکتر هاروانش سینگ


علوم دارویی

مؤسسه دانشگاهی علوم دارویی


علوم

مرکز عالی کاربردهای نانو (علوم بایومدیکال)

مرکز فیزیک پزشکی

مرکز بایوتکنولوژی میکروبی

مرکز علوم نانو و نانوتکنولوژی

مرکز پزشکی هسته‌ای

مرکز نفت و زمین‌شناسی کاربردی

مرکز سلامت عمومی

مرکز زیست‌شناسی سیستم و بایوانفورماتیک

دپارتمان و مرکز ملی مطالعات و تحقیقات ژنوم انسانی

دپارتمان مردم‌شناسی

دپارتمان بیوشیمی

دپارتمان بیوفیزیک

دپارتمان بیوتکنولوژی

دپارتمان گیاه‌شناسی

دپارتمان شیمی

دپارتمان علوم و کاربرد کامپیوتر

دپارتمان مطالعات محیط زیست

دپارتمان زمین‌شناسی

دپارتمان ریاضیات

دپارتمان میکروبیولوژی

دپارتمان فیزیک

دپارتمان آمار

دپارتمان حیات وحش

مؤسسه علوم قضایی و جرم‌شناسی

مؤسسه علوم، تکنولوژی و مدیریت


مراکز و امکانات

کتابخانه A. C. Joshi

مرکز توسعه منابع انسانی

مرکز امبدکار

هسته جایگزینی مرکزی

مرکز IAS و دیگر آزمون‌های رقابتی

مرکز برنامه مشترک مؤسسه صنعت

مرکز مطالعات باختر میانه و آسیای مرکزی

مرکز مطالعات سوامی ویوکاناندا

مرکز مطالعات ژئوپلیتیک

مرکز مطالعات محرومیت اجتماعی

مرکز عالی نانو کاربردی

مرکز کامپیوتر دکتر عبدالکلام

انجمن توسعه کالج ریاستی

مرکز دانشجویان بین‌المللی

مرکز رفاه دانشجویی

دپارتمان ارتباطات فارغ‌التحصیلان

دفتر ورزش

مرکز تحقیقات انرژی

ایستگاه رادیویی انجمن دانشگاه پنجاب (۹۱/۲ مگاهرتز)

مرکز تحقیقات جمعیت

دفتر انتشارات

هسته حق اطلاعات


مطالعات مربوط به مرسوله‌ها / آموزش از راه دور

آموزشگاه دانشگاهی غیرحضوری


مراکز منطقه‌ای

مرکز منطقه‌ای لودهیانا

مرکز منطقه‌ای موکتسار

مرکز منطقه‌ای سوامی سارونند گیری (هوشیارپور)


مراکز منطقه‌ای روستایی

مرکز روستایی کاونی


کالج‌ها

کالج بالاچائور دانشگاه پنجاب (SBS نگار)

کالج مخام‌خان والای دانشگاه پنجاب (فیروزه‌پور)

کالج نهال‌سینگ والای دانشگاه پنجاب (موگا)

کالج دهارمکوت دانشگاه پنجاب (موگا)

کالج شیخ والای دانشگاه پنجاب (سری موکتسار صاحب)

کالج شهید ادهم سینگ دانشگاه پنجاب (فیروزه‌پور)


۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ شهریور ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

مؤسسه تکنولوژی دهلی (IITD یا IIT Delhi) یک مؤسسه‌ مهندسی عمومی است که در حوض‌خاص دهلی قرار دارد.

این دانشگاه در اوگست ۱۹۶۱ توسط پروفسور همایون کبیر، وزیر تحقیقات علمی و امور فرهنگی هند تأسیس شد. در همان سال، اولین پذیرش انجام شد. 

محوطه IITD حدود ۳۲۰ هکتار مساحت دارد. این دانشگاه از شرق به «اروبیندو مارگ» از غرب به «دانشگاه جواهر لعل نهرو»،‌ از جنوب به «شورای ملی تحقیقات آموزشی و پرورشی» و از شمال به جاده کمربندی محدود است. ‌IITD در کنار ابنیه تاریخی «قطب منار» و «حوض‌‌خاص» قرار دارد.

مؤسسه IITD در سال ۱۹۶۳ بر اساس حکم شورای اهمیت ملی هند، زیرمجموعه مؤسسه تکنولوژی بهبود عملکرد قرار گرفت. بعد از این تصمیم IITD به عنوان یک دانشگاه کامل، قابلیت تصمیم‌گیری درباره خط مشی آکادمیک برای برگزاری آزمون‌ها و اعطای دانشنامه‌ها را پیدا کرد. در واقع خودمختاری و استقلال کامل این دانشگاه برای اخذ تصمیمات داخلی تأمین شد.

بر اساس بیانیه‌ای که دولت هند منتشر کرد، این دانشگاه می‌تواند ۳۰ درصد دانشجویان و ۲۵ درصد هیئت علمی را از میان افراد غیرهندی پذیرش کند.


تاریخچه


موضوع IIT برای اولین بار در سال ۱۹۴۵ در گزارش «شری سرکار» که بعدها عضو شورای اجرایی آموزش و پرورش ویسرای شد، عنوان گردید. پیروِ پیشنهادات او، اولین مؤسسه تکنولوژی هند سال ۱۹۵۰ در کاراگپور تأسیس شد. وی همچنین پیشنهاد کرد که چنین مؤسساتی باید در شهرهای مختلف هند شروع به کار کنند. دولت پیشنهاد سرکار را پذیرفت و تصمیم به توسعه مؤسسات تکنولوژی در هند، با مساعدت کشورهای دوست گرفت. اولین پیشنهاد کمک از اتحاد جماهیر شوروی بود که موافقت کرد که در ایجاد موسسه از طریق یونسکو در بمبئی همکاری کند. این همکاری به دنبال مساعدت آلمان غربی، ایالات متحده و بریتانیا برای تأسیس مؤسسات تکنولوژی مدرس، کانپور و دهلی صورت گرفت. مؤسسه تکنولوژی گواتی هند در سال ۱۹۹۵ تأسیس شد و دانشگاه رورکی در ۲۰۰۱ به IIT تبدیل شد.

شاهزاده فیلیپ، دوک ادینبرو حین بازدید از هند، سنگ بنای کالج حوض‌خاص را در ۲۸ ژانویه ۱۹۵۹ برپا کرد. اولین پذیرش در ۱۹۶۱ انجام شد. این کالج وابسته به دانشگاه دهلی بود. در ۱۴ جون ۱۹۶۰، کالج مهندسی و تکنولوژی حوض‌خاص به عنوان یک انجمن، طبق مصوبه ثبت انجمن‌های دولت هند ثبت شد. از دانشجویان خواسته شد در ۱۶ آگوست ۱۹۶۱ در دانشکده اعلام حضور کنند و کالج رسماً در تاریخ ۱۷ اوت سال ۱۹۶۱ توسط پروفسور همایون کبیر، وزیر تحقیقات علمی و فرهنگی افتتاح شد. چنان‌چه گفته شد، این کالج وابسته به دانشگاه دهلی بود. بعدها موقعیت کالج حوض‌خاص به یک دانشگاه مستقل ارتقا یافت و به مؤسسه تکنولوژی دهلی تغییر نام داد.


آکادمی‌ها


مؤسسه IITD دوره های کارشناسی تکنولوژی را در زمینه‌های مختلف، به علاوه دو دوره دوگانه B.Tech و M.Tech را ارائه می‌دهد. پذیرش در این دوره‌ها از طریق آزمون ورودی مشترک پیشرفته انجام می‌شود.

موسسه ‌IITD همچنین مدارک تحصیلات تکمیلی را در قالب دوره‌های M.Tech. (مبتنی بر کار کلاسی)، M.S. (مبتنی بر پژوهش) M.Sc. و MBA را در مراکز و دانشکده‌های مختلفی ارائه می‌کند. پذیرش در دوره‌های M.Tech و M.Des عمدتاً بر اساس آزمون تطبیقی فارغ التحصیلان مهندسی (GATE) انجام می شود. پذیرش M.Sc. از طریق آزمون پذیرش مشترک کارشناسی ارشد (JAM) و پذیرش MBA از طریق آزمون پذیرش مشترک (CAT) صورت می‌گیرد.


محوطه دانشگاه


به غیر از مختصاتی که در معرفی دانشگاه توضیح داده شد، باید گفت که این دانشگاه در نزدیکی مؤسسات آموزشی دیگر است. دانشگاه جواهر لعل نهرو، مؤسسه تجارت خارجی هند، دانشگاه علوم پزشکی هند، مؤسسه ملی تکنولوژی مد، انجمن ملی تحقیقات آموزشی و تجاری (NCERT) و مؤسسه آمار هند از جمله این مؤسسات هستند.

درون محوطه به یک شهر شبیه است. محوطه دارای باغ‌ها و فضای سبز، مجموعه‌های اقامتی و جاده‌های عریض است. دانشگاه منبع آب مستقل و منبع برق پشتیبان نیز دارد. مجتمع‌های خرید نیز جهت رفع نیازهای روزانه دانشجویان در محوطه موجود هستند.

محوطه IITD به چهار ناحیه تقسیم شده است.

  • منطقه مسکونی دانشجویان
  • منطقه مسکونی هیئت علمی و کارکنان
  • منطقه تفریحی دانشجویی، شامل مرکز فعالیت دانشجویی (SAC)، استادیوم فوتبال، زمین کریکت، سالن بسکتبال، میدان هاکی، زمین های تنیس و استخر شنا
  • منطقه آموزشی شامل دفاتر دانشکده‌ها، سالن‌های سخنرانی، کتابخانه‌ها و کارگاه‌ها


منطقه مسکونی دانشجویان به دو بخش خوابگاه دختران و پسران تقسیم می‌شود.

خوابگاه‌ها


۱۳ خوابگاه در محوطه وجود دارد که ۱۱ تا برای پسران و ۲ تا برای دختران است. برای دانشجویان متأهل نیز آپارتمان در نظر گرفته شده است. نام تمام خوابگاه‌ها از رشته‌کوه‌های هند برداشته شده‌اند:


خوابگاه‌های پسران:


  • جوالاموکی
  • اراولی
  • کاراکورام
  • نیلگیری
  • کومائون
  • ویندهیاچال
  • شیوالیک
  • ستپورا
  • زنسکار
  • گیرنار
  • اودایگیری


خوابگاه‌های دختران:


  • کایلاش
  • اودایگیری


آپارتمان‌ها بر اساس دانشگاه‌های باستانی هند نامگذاری شده‌اند:


  • تاکسیلا
  • نالاندا
  • وسالی
  • ایندراپراستا
  • ویکرامشیلا


خوابگاه گیرنار در سال ۲۰۱۱ بزرگترین خوابگاه این دانشگاه با ظرفیت بیش از ۷۰۰ دانشجو بود. هر خوابگاه تیم‌های ورزشی و فعالیت‌های فرهنگی متمایز دارد. خوابگاه‌ها در تعطیلات به هم به رقابت می‌پردازند و جایزه‌های مختلفی نظیر BRCA برای فعالیت‌های فرهنگی و GC برای رقابت‌های ورزشی را کسب می‌کنند.

جایزه BRCA توسط خوابگاه کومائون در سال ۲۰۱۱ پس از دو سال عدم برگزاری کسب شد. در ۲۰۱۶ جوالاموکی جایزه GC را برد و به سلطه پنج ساله کومائون پایان داد. سال تحصیلی با عملکرد سالانه خوابگاه‌ها که تحت عنوان «روز خوابگاه» شناخته می‌شود به پایان می‌رسد. در این روز به بهترین عملکردهای فرهنگی در زمینه‌های مختلف جوایزی اعطا می‌شود.


مرکز فعالیت دانشجویی (SAC)


مرکز فعالیت دانشجویی (SAC) قسمتی از منطقه تفریحی در IITD است. SAC برای فعالیت‌های فوق‌برنامه دانشجویان است. این قسمت شامل سالن ورزشی، استخر شنا، سالن بیلیارد، سالن اسکواش، سالن پینگ‌پونگ،‌ سالن بدمینتون، سالن موزیک، سالن هنرهای زیبا، سالن روباتیک و اتاق کمیته هماهنگی و سازماندهی مباحثه در مورد رویدادها است. SAC یک سالن روباز هم دارد که کنسرت‌ها را میزبانی می‌نماید. دانشجویان همچنین می‌توانند از امکانات رادیویی استفاده کنند، اگرچه استفاده از این امکان در طول سال‌ها کاهش یافته است.


گروه‌های دانشجویی


تعدادی گروه دانشجویی در IIT وجود دارد که هر کدام مجموعه‌ای از وظایف را دارند. بزرگترین گروه در دانشگاه تکنولوژی دهلی، «شورای امور دانشجویی» یا به اختصار SAC است. بقیه هیئت‌های دانشجویی زیرمجموعه‌ای از SAC هستند که در لیست پایین آمده‌اند:


- شورای رفاه دانشجویی (BSW)


همان گونه که از نام BSW پیداست، این شورا برای تأمین رفاه تمام دانشجویان IITD فعالیت می‌کند. BSW باید فعالیت‌های رفاهی را به صورت لحظه به لحظه سازماندهی کند و جنبه‌های دیگر رفاهی را نیز در نظر داشته باشد. BSW باید طبق قوانین تعریف شده،‌ تسهیلات مالی را به دانشجویان متقاضی ارائه دهد. این شورا همچنین مسئولیت برگزاری فستیوال اسپرانزا (جشنواره سالیانه جوانان IITD) را به عهده دارد.


- هیئت فعالیت‌های تفریحی و خلاق (BRCA)


در ساختار جدید، BRCA ده کلوپ را شامل می‌شود: کلوپ ادبی، انجمن گفتگو (DebSoc)، کلوپ درام، کلوپ رقص، کلوپ موسیقی، کلوپ عکس و فیلم (PFC)، کلوپ ورزش‌های داخل سالن، کلوپ آزمون (QC)، کلوپ هنرهای زیبا (FACC)، انجمن هندی (هیندی سامیتی)، به علاوه انجمن ارتقاء موسیقی و فرهنگ کلاسیک هند در میان جوانان (اسپیک ماکای دهلی) این کلوپ‌ها هستند. هر کلوپ نماینده دائمی دارد که تحت حمایت وزارت فرهنگ کار می‌کند. BRCA مسئولیت برگزاری فستیوال سالانه IIT دهلی - رندزووس - را نیز بر عهده دارد.


- هیئت انتشارات دانشجویی (BSP)


هیئت BSP تحت مدیریت دانشجویان اداره می‌شود. وظیفه این هیئت رسیدگی به تمامی فعالیت‌های ژورنالیستی و انتشارات خلاقانه در دانشگاه IITD است. BSP چهار مجله را نشر می‌دهد. این نشریات اینسپشن،‌ میوز و سینک یک و دو هستند. چهار خبرنامه سالیانه هم توسط این هیئت منتشر ‌می‌شود. BSP همچنین فستیوال ادبی سالانه دانشگاه را هر سپتامبر برگزار می‌کند. این فستیوال شامل بخش‌های زیادی از جمله میزگرد، سخنرانی مهمانان، شرح شعر و آزمون‌های ادبی است. هیئت به عنوان یک روزنه خلاق و بستری برای شنیدن صدای دانشجویان نیز عمل می‌کند. برگزاری کارگاه‌ها و مسابقات متعدد نیز از وظایف این هیئت است.


هیئت فعالیت ورزشی (BSA)


‌BSA هیئتی ورزشی در IITD است. این هیئت امکانات را برای ورزش‌های متنوعی مانند ورزش‌های آبی، دو و میدانی، بدمینتون، بسکتبال، کریکت،‌ فوتبال، هاکی، تنیس روی چمن، اسکواش، تنیس روی میز،‌ والیبال و وزنه‌برداری فراهم می‌کند. ساختار هیئت شامل رییس، نایب رییس، مدیر ورزشی و سرپرست ورزشی است. همچنین پست‌های دبیرکل و جانشین دبیرکل نیز در این ساختار تعریف شده‌اند. نامزدهای احراز این سمت‌ها به وسیله دانشجویان انتخاب می‌شوند. درون این ساختار، ۱۳ منشی ورزشی وجود دارد که هر کدام از یک خوابگاه است.

این هیئت بر حوزه ورزش در مؤسسه نظارت می‌کند. نگهداری از زمین‌های ورزشی، برپایی مسابقات بین‌خوابگاهی و مشارکت در مسابقات سالانه IITD نیز از مسئولیت‌های این هیئت است.  جدا از این، برگزاری فستیوال سالانه اسپورتک نیز با این هیئت است.


- شورای همکاری برنامه‌های درسی و علمی (CAIC)


انجمن دیگر دانشجویی، شورای همکاری برنامه‌های درسی و علمی (CAIC) است. این انجمن با فعالیت‌های دانشگاهی و علمی دانشجویان مرتبط است. جدا از دو نماینده از هر مجموعه آموزشی،‌ ۴۵ نماینده از دانشجویان در CAIC حضور دارند، ۲۲ نفر از دانشجویان UG و ۲۳ نفر از دانشجویان PG. فعالیت‌های آموزشی زیر نظر CAIC عبارت اند از:

  • کلوپ رباتیک
  • هسته توسعه کارآفرینی

تکنوکراسی (شامل کلوپ نجوم، کلوپ اقتصاد، کلوپ الکترونیک و کارگاه‌های فنی)

کلوپ اتوموبیل (شامل Formula SAE، Mini Baja و HPV)

جشنواره سالانه تکنولوژی IITD نیز توسط CAIC برگزار می‌شود.


هسته توسعه کارآفرینی IITD


هسته توسعه کارآفرینی (eDC) شورایی است که با هدف حمایت و تقویت کارآفرینان جوان و موفق و مستقل در دانشگاه تشکیل شده‌است. eDC در نظر دارد کارآفرینی در هند را توسعه دهد. بدین منظور منابعی جامع و قابل دسترسی را در اختیار دانشجویان، متخصصین نوپا، مربیان و سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد.  این کار از طرق مختلف مثل برگزاری نمایشگاه‌های استارت-آپ، مسابقات، eTalk و غیره انجام می‌گیرد.

نشست الکترونیکی یکی از بزرگترین بسترهای کارآفرینی برای دانشگاهیان، کارآفرینان نوپا‌،‌ شخصیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاران است. این نشست‌ها این افراد را دور هم جمع می‌کند تا تلاش‌ها و تجربیاتشان در زمینه ‌کارآفرینی را به اشتراک بگذارند و کارآفرینی در مقیاس‌های بزرگتر را متعهد شوند.


محوطه سونیپات


این محوطه آموزشی در شهرک آموزشی «راجیو گاندی» قرار خواهد گرفت. دانشگاه سونیپات بر مدیریت اجرایی و پرورش استعدادها تمرکز خواهد داشت. این محوطه در حال حاضر در حال ساخت است.


مراکز بین‌رشته‌ای


دانشگاه IIDT دارای ۱۱ مرکز بین‌رشته‌ای است. تعریف این مراکز با تعریف دانشکده متفاوت است. در حقیقت هر مرکز با دو یا چند رشته مهندسی یا علوم همپوشانی دارد. مراکز بین‌رشته‌ای شبیه به دانشکده‌ها برنامه‌های درسی را ارائه می‌دهند، گرچه این دوره‌ها فقط در سطح تحصیلات تکمیلی برگزار می‌شوند. مراکز بین‌رشته‌ای که در IIDT قرار دارند به شرح زیر هستند:

  • مرکز تحقیقات کاربردی الکترونیک (CARE)
  • مرکز علوم زیستی (CAS)
  • مرکز مهندسی پزشکی (CBME)
  • مرکز خدمات کامپیوتر (CSC)
  •  مرکز مطالعات انرژی (CES)
  • مرکز خدمات فناوری آموزشی (ETSC)
  • تریبولوژی صنعتی، دینامیک ماشین و مهندسی نگهداری (ITMMEC)
  • مرکز توسعه طراحی ابزار (IDDC)
  • مرکز علوم و مهندسی پلیمر (CPSE)
  • مرکز منابع طبیعی و محیط زیست
  •  مرکز توسعه و فناوری روستایی (CRDT)
  • مرکز منابع ملی برای ارزش آموزش در مهندسی (NRCVEE)
  • برنامه تحقیق حمل و نقل و پیشگیری از آسیب (TRIPP)


مدارس تأمین مالی شده خارجی


IITD دارای چهار مدرسه خارجی است که به عنوان بخشی از مؤسسه فعالیت می کنند:

  • مدرسه فناوری و مدیریت مخابرات Bharti
  • دانشکده فناوری اطلاعات Amar Nath و Shashi Khosla
  • دانشکده علوم زیستی Kusuma
  • مرکز عالی سیستم‌های مجازی و تضمین اطمینان


رتبه


دانشگاه IITD بر اساس رنکینگ جهانی دانشگاه‌ها (QS) حائز رتبه ۱۷۲ شد. این رتبه بالاترین رتبه در میان دانشگاه‌های هند است. بر این اساس، این دانشگاه در آسیا رتبه ۴۱ و در میان کشورهای بریکس رتبه ۱۷ را دارد. دانشگاه IIDT طبق رتبه‌بندی مجله تایمز در سال ۲۰۱۸، رتبه ۶۰۰-۵۰۱ در جهان، ۸۶ در آسیا و ۳۲ در کشورهای بریکس را به دست آورد.

در سال ۲۰۱۷ ، IIDT توسط مجله «هند امروز» در میان کالج‌های مهندسی رتبه نخست در هندوستان را به دست آورد. با این حال توسط مجله‌های «چشم‌انداز هند» و «هفته» رتبه سوم را کسب کرد. همچنین طبق چارچوب رتبه‌بندی مؤسسات ملی (NIRF) در سال ۲۰۱۸ حائز رتبه چهارم شده است.

در سال ۲۰۱۸ دانشکده مطالعات مدیریت توسط NIRF از بین آموزشگاه‌های مدیریت رتبه هشتم را به دست آورد. این دانشکده از نظر «تجارت امروز» در سال ۲۰۱۶ رتبه ۱۹ را کسب کرده و در رتبه‌بندی مجله «چشم‌انداز هند» در میان ۱۰۰ آموزشگاه برتر مدیریت قرار گرفت.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ مرداد ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group