zhexamin

zhexamin

zhexamin

zhexamin

zhexamin

zhexamin

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «۱۰ دانشگاه برتر هند کدامند» ثبت شده است

مسائل آکادمیک

دانشجویان مقطع کارشناسی برای یک دوره سه‌ساله ثبت نام می‌شوند. دانشجویان هنگام ورود رشته‌ای را انتخاب می‌کنند که غیرقابل تغییر است. مگر این‌که دانشجو بعدها دوره‌های کارشناسی ارشد را با هزینه شخصی برگزیند. رشته‌های علوم و بازرگانی متقاضیان بیشتری دارند، چرا که فرصت‌های شغلی بیشتری ایجاد می‌کنند. اکثر دوره‌ها بر اساس زمان‌بندی سالانه سازمان‌دهی می‌شوند. برخی دوره‌ها نیز ترم‌محور هستند. بیشتر دپارتمان‌ها دوره‌های کارشناسی ارشد را یک‌ساله برگزار می‌کنند. تحقیقات در مؤسسه‌های تخصصی یا دپارتمان‌هایی که دوره‌های دکتری را ارائه می‌دهند انجام می‌شود.

دانشگاه کلکلته دارای بزرگترین مرکز تحقیقات است که از ژانویه ۲۰۱۳ و در صدمین کنگره علوم هند آغاز به کار کرده است. این مرکز تحقیقاتی مربوط به علم نانو و نانوتکنولوژی است که در بنگال غربی، جنب دریاچه نمک و محوطه تکنولوژی دانشگاه کلکته واقع شده است.

این دانشگاه دارای ۱۸ مرکز تحقیقات، ۷۱۰ مدرس، ۳۰۰۰ پرسنل اداری و ۱۱۰۰۰ دانشجوی کارسناسی ارشد است.


رتبه‌بندی

در سطح بین‌الملل، بر اساس رتبه‌بندی جهانی QS (سال ۲۰۱۸)، دانشگاه کلکته در بین دانشگاه‌های جهان مقام ۷۸۰-۷۵۱، در آسیا مقام ۱۲۵ و در کشورهای بریکس مقام ۶۴ را به دست آورد. در همان سال رتبه‌بندی مجله تایمز دانشگاه کلکته را در جایگاه ۱۰۰۰-۸۰۱ در جهان و ۲۵۰-۲۰۱ در آسیا نشاند.

در سال ۲۰۱۸، این دانشگاه بر اساس رتبه‌بندی «چارچوب رتبه‌بندی مؤسسات ملی» بیست و یکمین مؤسسه هند شناخته شد. طبق همین رنکینگ دانشگاه کلکته در میان مؤسسات فقط دانشگاهی دارای رتبه چهاردهم است.


دانشکده‌ها و دپارتمان‌ها

دانشگاه کلکته ۶۵ دپارتمان دارد که در چند دانشکده سازمان‌دهی شده‌اند. این دانشکده‌ها عبارت از کشاورزی، هنر، بازرگانی، رفاه اجتماعی و مدیریت کسب و کار، آموزش، روزنامه‌نگاری و علوم کتاب‌داری، مهندسی و تکنولوژی، هنرهای زیبا، موسیقی، علوم خانه‌داری، حقوق و علوم هستند.


دانشکده کشاورزی

این دانشکده تنها یک دپارتمان به نام «مؤسسه علوم کشاورزی» دارد. دوره‌های کارشناسی ارشد در رشته‌های صنایع کشاورزی، کشاورزی-محیط زیست، برزشناسی، شیمی کشاورزی و علوم خاک، کشاورزی و توسعه روستایی، کشاورزی و منابع اقتصادی، مهندسی کشاورزی، علوم جانوران، باکتریولوژی، علم محصولات، علوم لبنیات، علوم شیلات، تکنولوژی غذا، باغبانی، ژنتیک و پرورش گیاه، علوم خاک و آب و علوم و تکنولوژی بذر در این دپارتمان برگزار می‌شود.

کالج کشاورزی توسط «پروفسور پابیترا کومار سن» در اوائل دهه ۱۹۵۰ تأسیس شد.


دانشکده هنر

این دانشکده شامل دپارتمان‌های تاریخ و فرهنگ باستان هند، باستان‌شناسی، مردم‌شناسی، عربی و فارسی، بنگالی، زبان و ادبیات، ادبیات تطبیقی هند، نویسندگی خلاق، جمعیت‌شناسی، اقتصاد، مطالعات قومی، زبان و ادبیات انگلیسی، هندی، تاریخ، زبان‌شناسی، موزه‌شناسی، زبان پالی، فلسفه، روانشناسی، علوم سیاسی، سیاست عمومی و اداری، جامعه‌شناسی، سانسکریت، مطالعات جنوب و جنوب شرق آسیا، تئاتر و نمایشنامه، مطالعات زنان و جنسیت است.


دانشکده بازرگانی، رفاه اجتماعی و مدیریت کسب و کار

این دانشکده شامل دپارتمان مدیریت کسب و کار و بازرگانی است.


دانشکده آموزش، روزنامه‌نگاری و علوم کتاب‌داری

این دانشکده سه دپارتمان دارد که دوره‌های آموزش، روزنامه‌نگاری و ارتباطات جمعی و همچنین کتاب‌داری و علوم اطلاعات را ارائه می‌دهد.


دانشکده مهندسی و تکنولوژی

دپارتمان‌های اپتیک و فوتونیک کاربردی، فیزیک کاربردی، مهندسی شیمی، تکنولوژی شیمیایی، مهندسی علوم کامپیوتر، تکنولوژی اطلاعات، مهندسی و علوم پلیمر، مهندسی نفت، فیزیک رادیویی و الکترونیک و نساجی در این دانشکده قرار دارند.


دانشکده هنرهای زیبا و موسیقی

به غیر از دپارتمان‌های هنری، این دانشکده دپارتمان اقتصاد خانه که متشکل از دروسی مثل تغذیه و توسعه انسانی است را در خود جای داده است.


دانشکده حقوق

این دانشکده تنها دربردارنده دپارتمان حقوق است که در سال ۱۹۰۹ تحت عنوان مؤسسه دانشگاهی حقوق تأسیس شد. در فوریه سال ۱۹۹۶ این مؤسسه به حالت کنونی درآمد.


دانشکده علوم

این دانشکده دارای ۲۰ دپارتمان است که دوره‌های آموزشی را در زمینه موضوعات سنتی ارائه می‌دهد.

دپارتمان فیزیک کاربردی در سال ۱۹۲۵ تأسیس شد که در آناندنگار واقع شده است. مطالعاتی که در این دانشکده انجام می‌شود عمدتاً در زمینه مهندسی ابزار، مهندسی برق، اپتیک و اپتوالکترونیک هستند.


۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ شهریور ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

دانشگاه باناراس هند (سابقاً کالج مرکزی هند) یک دانشگاه مرکزی و عمومی است که در «واراناسی» ایالت «اوتار پرادش» واقع شده است. این دانشگاه در سال ۱۹۱۶ توسط «مادان مهن مالاویا»، رییس وقت کنگره هند تأسیس شد. دانشگاه باراناس با حضور سی‌هزار دانشجوی مقیم در محوطه، ادعا دارد که بزرگترین دانشگاه اقامتی در آسیا است.

محوطه اصلی دانشگاه در زمینی به مساحت بیش از ۱۳۰۰ هکتار بنا شده است. «کاشی نارش»، فرمانروای موروثی باناراس این زمین را اهدا کرده بود. محوطه جنوبی دانشگاه باراناس هند با بیش از ۲۷۰۰ هکتار مساحت، در بارکاچای بخش میرزاپور واقع شده است. این محوطه که به مرکز علوم کشاورزی اختصاص دارد، حدود ۶۰ کیلومتر با باراناس فاصله دارد. این دانشگاه همچنین در نظر دارد محوطه دیگری را در ایالت بیهار احداث کند.

دانشگاه BHU به ۶ انستیتو، ۱۴ دانشکده و ۱۴۰ بخش تقسیم شده است. در سال ۲۰۱۷، مجموعاً ۲۷۳۵۹ دانشجو از ۴۸ کشور در این دانشگاه ثبت نام کردند. بیش از ۷۵ خوابگاه برای دانشجویان مقیم تدارک دیده شده است.

از دانشکده‌ها و مؤسسات این دانشگاه می‌توان هنر (FA-BHU)، مهندسی (IIT-BHU)، مدیریت (IMSt.-BHU)، علوم (I.Sc.-BHU)، هنرهای نمایشی، حقوق، کشاورزی (IAS-BHU)، پزشکی (IMS-BHU) و انستیتوی محیط زیست و توسعه پایدار (IESD-BHU) را نام برد. همچنین دپارتمان‌های زبان‌شناسی، روزنامه‌نگاری، ارتباطات جمعی و… در این دانشگاه موجود هستند. انستیتوی مهندسی این دانشگاه در ژوئن ۲۰۱۲ به عنوان یکی از مؤسسات تکنولوژی هند برگزیده شد.

دانشگاه BHU صد سالگی خود را در سال ۲۰۱۶-۲۰۱۵ جشن گرفت. این مراسم شامل بخش‌های مختلفی از جمله برنامه‌های فرهنگی، ضیافت‌ها، مسابقات و سالگرد تولد «مادان مهن مالاویا» بود.


پیشینه

دانشگاه باراناس هند توسط مادان مهن مالاویا تأسیس شد. این وکیل برجسته و فعال مستقل هندی، تحصیلات عالیه را ابزاری اصلی برای رسیدن به بیداری ملی می‌دانست.

در دسامبر ۱۹۰۵، طی برگزاری بیست‌ویکمین نشست کنگره ملی هند در باراناس، مالاویا رسماً اعلام کرد که قصد احداث دانشگاهی در باراناس را دارد. بر اساس درخواست مالاویا، عطار سینگ دانشگاه باراناس هند را بنیان نهاد. مالاویا به توسعه ایده دانشگاه با دخیل کردن ملی‌گرایان و متفکران هندی ادامه داد و طرح آن را در ۱۹۱۱ ارائه داد. تمرکز بحث‌های او بر فقر غالب در هند و کاهش درآمد هندوها در مقایسه با اروپاییان بود. در این طرح، علاوه بر مطالعه ادیان و خرده‌فرهنگ‌های هند، بر لزوم پیشرفت علم و تکنولوژی نیز تأکید شده است:

«میلیون‌ها انسان تنها زمانی می‌توانند از منجلاب فقر رهایی یابند که علم به نفع آن‌ها مورد استفاده قرار بگیرد. حداکثر کارکرد علم فقط وقتی ممکن است که دانش علمی برای هندوها در کشور خودشان در دسترس باشد.»

طرح مالاویا این‌که دانشگاه توسط دولت به رسمیت شناخته شود یا بدون کنترل آن عمل کند را ارزیابی کرد. او به دلایل مختلفی با نگاهی به گذشته تصمیم گرفت. مالاویا مسئله رسانه آموزش را نیز مطرح کرد و تصمیم گرفت ابتدا با انگلیسی شروع کرده و کم‌کم زبان هندی و سایر زبان‌های موجود در هند را به سیستم آموزشی تزریق کند.

ویژگی متمایز ایده مالاویا، اولویت داشتن یک دانشگاه اقامتی بود. تمام دانشگاه‌های هندی آن دوره، مانند دانشگاه‌های بمبئی، کلکته و مدرس، دانشگاه‌های وابسته‌ای بودند که تنها امتحانات را برگزار کرده و دانشنامه‌‌های فارغ‌التحصیلان کالج‌های ذی‌ربط را اعطا می‌نمودند. 

همزمان با این اتفاقات، «آنی بسانت» - فعال بریتانیایی حقوق زنان - سعی داشت مدرسه هندی خود را گسترش داده و یک دانشگاه تأسیس کند. تفکری که منجر به ایجاد این مدرسه شد این بود که بر اساس فلسفه هندو، وجود مؤسسات آموزشی لازم است. مالاویا از بسانت پشتیبانی کرد و ۲۵۰هزار روپیه از محل کمک‌های مالی برای ساخت خوابگاه‌های مدرسه اختصاص داد. در سال ۱۹۰۷، بسانت فرمانی حکومتی را برای ساخت دانشگاه درخواست کرده بود. با این حال هیچ‌گاه پاسخی از سوی دولت بریتانیا به این درخواست داده نشد.

بسانت پس از انتشار طرح مالاویا با وی ملاقات کرد. این دو در آوریل ۱۹۱۱ توافق کردند که نیروهای خود را برای ساخت دانشگاهی در واراناسی متحد کنند.

مالاویا به سرعت فعالیت‌های حقوقی خود را کنار گذاشت تا منحصراً روی توسعه دانشگاه و فعالیت‌های مستقل خودش تمرکز کند. او در ۲۲ نوامبر ۱۹۱۱، انجمن دانشگاه هندو را جهت جذب کمک‌های مالی برای ساخت دانشگاه ثبت کرد. چهار سال طول کشید تا کمک‌ها به حد مطلوبی رسید.

در اکتبر ۱۹۱۵ با حمایت متحدان مالاویا در کنگره ملی هند، لایحه دانشگاه باراناس هند توسط شورا قانونگذاری تصویب شد. در نوامبر همان سال، بسانت و دیگر متولیان مدرسه مرکزی هند پذیرفتند که مدرسه بخشی از دانشگاه جدید باشد.

دانشگاه BHU نهایتاً در سال ۱۹۱۶ تأسیس شد. این مؤسسه را می‌توان اولین دانشگاه در هند دانست که حاصل تلاشی شخصی بود. احداث محوطه دانشگاه توسط لرد هاردینگ، نائب‌السلطنه بعدی هند در ۴ فوریه صورت گرفت. برای ترویج دانشگاه، مالاویا از افراد برجسته‌ای همچون ماهاتما گاندی،‌ جاگادیش چاندرا بوس، سی وی رامان و پرافولا چاندرا رای برای سخنرانی در محوطه دانشگاه بهره جست. سخنرانی گاندی در این دانشگاه، اولین سخنرانی عمومی او در هندوستان بود.

«سر ساندر لال» به سمت معاونت دانشگاه منصوب شد و کلاس‌های دانشگاه طبق زمان‌بندی مدرسه مرکزی هند برگزار گردید.

با در نظر گرفتن دیدگاه مالاویا در برنامه سال ۱۹۱۱ خود، کالج مهندسی باناراس (BENCO) اولین کالج مهندسی دانشگاه بود که افتتاح شد. «کریشنا راجا وادیار» بیست و چهارمین ماهارجه میسور، نخستین رییس این دانشگاه بود. او مراسم افتتاحیه کارگاه‌های آموزشی BENCO را در ۱۷ ژانویه ۱۹۱۹، طی دیداری با مجمع عمومی دانشگاه برگزار کرد.

محوطه

محوطه اصلی

دانشگاه BHU در حاشیه جنوبی وراناسی و ساحل رودخانه گنگ واقع شده است. ساخت محوطه اصلی در زمینی به مساحت بیش از ۱۳۰۰ هکتار در ۱۹۱۶ و در زمینی که توسط ماهاراجه بنارس اهدا شده بود، آغاز گشت. طرح این پردیس دانشگاهی به شکل یک نیم‌دایره، با خیابان‌هایی در امتداد شعاع‌ها و محیط آن است. ساختمان‌های محوطه دانشگاه BHU نمونه‌های خوبی از معماری هندی-گوتیک در نیمه اول قرن بیستم است.

این دانشگاه دارای ۶۰ خوابگاه است که محل اقامت ۱۲۰۰۰ دانشجو را تأمین می‌کند. همچنین خوابگاه‌هایی برای اعضای هیئت علمی تمام وقت مهیا شده است.

کتابخانه «سایاجی رائو گاکواد» در محوطه اصلی قرار دارد. این کتاب خانه بیش از یک میلیون و سیصدهزار جلد کتاب را تا سال ۲۰۱۱ در خود جای داده بود. تأمین مالی ساخت این کتاب خانه در سال ۱۹۴۱ توسط ماهاراجه سایاجی رائو انجام شد. علاوه بر کتابخانه اصلی، ۳ کتابخانه در مؤسسات، ۸ کتابخانه برای اساتید و بیش از ۲۵ کتابخانه در دانشکده‌ها وجود دارد.

بیمارستان «سر ساندر لال» یک بیمارستان آموزشی برای مؤسسه علوم پزشکی است. این بیمارستان در سال ۱۹۲۶ با ۹۶ تخت بنا گردیده است. از آن زمان تا کنون تعداد تخت‌های بیمارستان به ۹۰۰ عدد رسیده و می‌توان آن را بزرگترین مرکز سطح سوم درمانی در منطقه دانست.

معبد «شری ویشوانات مندیر» برجسته‌ترین بنای محوطه است که در مرکز آن قرار دارد. این مجتمع زیارتی شامل هفت معبد بوده که در ۷۷ متر مربع بنا شده است. ساخت این معابد از ۱۹۳۱ آغاز و در طول تقریبا سه دهه با سرانجام رسید.

«بهارات کالا بهاوان» موزه هنر و باستان شناسی دانشگاه است. این موزه در ژانویه ۱۹۲۰ تأسیس شد و رابیندرانات تاگور، برنده نوبل ریاست آن را بر عهده گرفت. برادرزاده وی «ابانیندرانات تاگور» نیز به معاونت او منصوب شد. این موزه گسترش یافته و با تلاش‌های «رای کریشناداسا» به امتیازهای ویژه‌ای رسید. اگرچه این موزه به عنوان مجموعه نقاشی‌های هندی شناخته شده است، اما آثار باستانی، منسوجات و لباس، تمبرهای هندی و موارد ادبی و آرشیوی را نیز در خود جای داده است. گالری «آلیس بونر» نیز در سال ۱۹۸۹ به کمک بنیاد آلیس بونر و به مناسبت سالگرد تولد وی در موزه افتتاح شد.


محوطه جنوبی راجیو گاندی

محوطه جنوبی دانشگاه باناراس هند در «بارکاچا» واقع در «میرزاپور» و حدود ۵۰ کیلومتری جنوب غربی محوطه اصلی قرار دارد. این محوطه در سال ۱۹۷۹ به بیش از ۲۷۰۰ هکتار توسعه یافت.


مرکز «کریشی ویگیان کندرا» (مرکز علوم کشاورزی) با تمرکز بر پژوهش بر تکنیک‌های کشاورزی، جنگلداری و تنوع زیستی نیز در این محوطه قرار دارد. محوطه جنوبی علاوه بر دفاتر اداری، دارای مجتمع سخنرانی، کتابخانه و خوابگاه دانشجویی است.

محوطه جنوبی دانشگاه BHU در حال توسعه به عنوان مرکزی بالقوه برای آموزش و کارآفرینی به خصوص برای جوانان و زنان است. تمرکز این ایده بیش‌تر روی افرادی است که متعلق به طوایف و بخش‌های ضعیف جامعه هستند. این محوطه همچنان توسط دانشگاه در حال توسعه است. مأموریت این بخش در واقع بالا بردن سطح زندگی مردم هند و ایجاد فرصت برای یادگیری مستمر آن‌هاست.



در بخش دوم این نوشتار به معرفی بخش‌ها، رشته‌ها و شیوه پذیرش این دانشگاه پرداخته خواهد شد.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ مرداد ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group

مؤسسه ملی تکنولوژی رورکلا (NITR) که سابقاً «کالج مهندسی منطقه‌ای رورکلا» (REC) نامیده می‌شد، مؤسسه برتر آموزش عالی مهندسی، علوم و تکنولوژی واقع در رورکلا در ایالت اودیشای هند است. این دانشگاه یکی از ۳۱ مؤسسه ملی تکنولوژی هند است. NITR بر اساس رتبه‌بندی NIRF در سال ۲۰۱۷ حائز رتبه ۱۲ در میان دانشگاه‌های مهندسی هند شد.


تاریخچه


همان‌ گونه که پیش‌تر گفته شد، دانشگاه NITR با عنوان «کالج مهندسی منطقه‌ای رورکلا» در ۱۵ اگست ۱۹۶۱ تأسیس شد.  بیجو پاتنایک،‌ فرماندار ایالت اودیشا، یک زمین تقریباً ۶۴۸ هکتاری را برای این دانشگاه در نظر گرفت. جواهر لعل نهرو، اولین نخست وزیر هندوستان نیز آن را افتتاح کرد. این مؤسسه تا سال ۲۰۰۲ خودگردان بود و در حال حاضر با حفظ استقلال، زیر نظر وزارت توسعه منابع انسانی فعالیت می‌کند. بدین گونه این دانشگاه به عنوان یکی از مؤسسه‌های ملی تکنولوژی شناخته شد.

در طول ریاست پروفسور سونیل کومار سارانگی،‌ مؤسسه به وضعیت فعلی خود در آمده است. هم اکنون NITR به خاطر فعالیت‌های پژوهشی در زمینه‌های مختلف علمی و تکنولوژی به خوبی شناخته شده است.


مدیریت


دانشگاه NITR توسط هیئت مدیره‌ای که BoG نامیده می‌شود، اداره می‌گردد. این هیئت طبق قانونی مصوب ۲۰۰۷ تشکیل شده است. بر اساس این قانون شیوه‌های نظارت کلی، هدایت و کنترل امور دانشگاه تعریف شده است. رییس هیئت مدیره، مسئول امور روزمره و مدیر اجرایی و آکادمیک مؤسسه است. مجلس سنا BoG را در تعیین برنامه‌های تحصیلی و شیوه برگزاری امتحانات یاری می‌دهد. این مجلس همچنین کمیته‌های مشورتی و تخصصی را جهت ارائه توصیه‌های لازم به هیئت مدیره در امور علمی دانشکده‌ها تعیین می‌نماید. کمیته مالی نیز به هیئت مدیره کمک می‌کند.

مؤسسه دارای دانشکده‌ها،‌ مراکز و واحدهای خدمات فنی (TSU) متعددی است. هر دانشکده و مرکز توسط یکی از اعضای هیئت علمی رهبری می‌شود. واحدهای خدمات فنی نیز معمولاً توسط اعضای هیئت علمی مدیریت می‌شوند.

مدیر در تمام فعالیت‌ها توسط اعضای هیئت مدیره پشتیبانی می‌شود. به عبارت دیگر، دبیرانی برای امور علمی، رفاه دانشجویی،‌ رفاه اساتید، فارغ‌التحصیلان، برنامه ریزی و توسعه و SRICCE (پشتیبانی مالی پژوهش، مشاوره صنعتی و آموزش مستمر) تعیین می‌گردند. مدیر دروس مسئول تمام ادارات و پرسنل و دارای دو جانشین و شش معاون است.


موقعیت


شهر رورکلا کلان‌شهری با اندازه متوسط است که در مسیر اصلی راه‌آهن هاورا-بمبئی و رانچی-بوبانسور قرار دارد. این شهر به خوبی با تمام جاده‌ها و خطوط ریلی مرتبط است. جمعیت رورکلا حدود هفتصدهزار نفر است. مؤسسه حدود ۷ کیلومتر با ایستگاه راه‌آهن فاصله دارد. محوطه دانشگاه شامل ساختمان‌های مؤسسه، خوابگاه‌های دانشجویان و پرسنل است که در ضلع شرقی رورکلا واقع شده است. دانشگاه با کوه‌های کوچکی در جنوب هم‌مرز است که بعضی اوقات توسط دانشجویان برای پیک‌نیک استفاده می‌شود.

نزدیک‌ترین فرودگاه داخلی به رورکلا، فرودگاه رانچی در فاصله ۱۷۲ کیلومتری است. خود شهر رورکلا یک فرودگاه خصوصی نیز دارد که فقط برای مقاصد رسمی استفاده می‌شود.


زیرساخت


محوطه دانشگاه خارج از منطقه ۱ و در منتهی‌الیه شرقی شهر رورکلا قرار دارد. زمین دانشگاه از زمین‌های دولتی ایالت اودیشا است. دوره‌های این دانشگاه عمدتاً به شکل تمام‌وقت و با تسهیلات اقامتی برگزار می‌شوند.

منطقه اصلی مؤسسه در مرکز محوطه دانشگاه قرار دارد و توسط خوابگاه‌ها احاطه شده است. ساختمان اصلی نیز در مرکز این منطقه واقع شده و دانشکده‌ها در اطراف آن ساخته شده‌اند. این منطقه تمام کلاس‌های درس، کتابخانه مرکزی و بخش‌های علمی و اداری را در خود جای داده است. همچنین دانشکده‌های فیزیک، شیمی، ریاضیات و علوم انسانی نیز در این قسمت هستند. تمامی دانشکده‌ها، سالن سخنرانی،‌ کارگاه‌ها، سلف و سالن سمعی و بصری ساختمان اصلی را احاطه کرده‌اند.

بخش سخنرانی و دانشکده بیوتکنولوژی و مهندسی پزشکی در پشت دانشکده مهندسی شیمی قرار دارد. دانشکده جدید مهندسی برق و الکترونیک نیز پشت دانشکده کامپیوتر است. ساختمان دانشکده‌های مهندسی شیمی، مهندسی معدن و مهندسی سرامیک همچنان در حال توسعه هستند.

ساختمان‌های اقامتی برای تمام اساتید، پرسنل و دانشجویان فراهم شده است. ده سالن خوابگاه برای دانشجویان وجود دارد: هفت خوابگاه برای پسران، دو خوابگاه برای دختران و یک خوابگاه برای دانشجویان متأهل.


مرکز فعالیت دانشجویی


مرکز فعالیت دانشجویی (SAC) در منطقه مرکزی دانشگاه قرار دارد. تمام فعالیت‌های مضاعف آکادمیک با محوریت این مرکز صورت می‌پذیرد. SAC دفتر اصلی برگزاری تمام سمپوزیوم‌‌ها و رویدادهای سالانه دانشجویی است.

تالار سمعی بصری که یک سالن کنفرانس روباز با حدود ۱۰۰۰ صندلی است که در اختیار این مرکز قرار دارد. سالانه انتخابات SAC در پایان ترم تحصیلی از طریق رأی‌گیری آنلاین برگزار می‌شود.


مراقبت‌های بهداشتی


مؤسسه با یک مرکز بهداشتی و بیمارستان خدمات رفاه اجتماعی (CWS) مجهز شده است. تمام دانشجویان مقیم و غیرمقیم دانشگاه، برای انجام امور درمانی توسط دانشگاه بیمه شده‌اند.


کتابخانه مؤسسه


کتابخانه مرکزی بیجو پاتانایک به نام فرماندار سابق ایالت اودیشا در سال ۱۹۶۵ تأسیس شد. در حال حاضر حدود ۶۵۰۰۰ جلد کتاب و ۱۸۰۰۰ مجله در این کتابخانه موجود است. همچنین مجوز دسترسی به بیش از ۲۰۰۰ مجله آنلاین در زمینه علوم و تکنولوژی، جهت ترویج فعالیت‌های پژوهشی توسط کتابخانه خریداری شده است.


رتبه


دانشگاه NITR بر اساس رتبه‌بندی مؤسسات آموزش عالی جهان که توسط مجله تایمز انجام شد، رتبه ۸۰۰-۶۰۱ را در سال ۲۰۱۸ کسب کرد. بر همین اساس، این دانشگاه در آسیا حائز رتبه ۱۲۶ شد. در همان سال، دانشگاه NITR طبق رنکینگ «چارچوب رتبه‌بندی مؤسسات ملی» (NIRF) در میان کالج‌های مهندسی در جایگاه پانزدهم ایستاد و در میان تمامی کالج‌های هندوستان نیز در رتبه ۴۲ قرار گرفت.


دانشکده‌ها


مؤسسه NITR دارای ۲۰ دانشکده زیر است:


  • دانشکده برنامه ریزی و معماری
  • دانشکده زمین و علوم جوی
  • دانشکده بیوتکنولوژی و مهندسی پزشکی
  • دانشکده مهندسی سرامیک
  • دانشکده مهندسی شیمی
  • دانشکده شیمی
  • دانشکده مهندسی عمران
  • دانشکده علوم کامپیوتر و مهندسی
  • دانشکده زمین و علوم جوی
  • دانشکده مهندسی برق
  • دانشکده الکترونیک و مهندسی ارتباطات
  • دانشکده الکترونیک و ابزار دقیق
  • دانشکده پردازش غذا
  • دانشکده علوم انسانی و علوم انسانی
  • دانشکده طراحی صنعتی
  • دانشکده علوم زیستی
  • دانشکده ریاضیات
  • دانشکده مهندسی مکانیک
  • دانشکده مهندسی متالورژی و مواد
  • دانشکده مهندسی معدن
  • دانشکده فیزیک و نجوم
  • دانشکده مدیریت


زندگی دانشجویی


دانشگاه NITR بیش از ۴۰ کلوپ و تشکل دانشجویی دارد. این تشکل‌ها در ارتباط با مسائل فنی، فرهنگی، ادبی، گفتگو، ورزش و خدمات اجتماعی هستند. دانشجویان از طریق این کلوپ‌ها می‌توانند استعدادهای پنهان خود را کشف و تقویت کنند.

مؤسسه NITR همه ساله میزبان چهار رویداد بزرگ است:

نوآوری: یک جشنواره فنی است که استعدادها و مهارت‌های فنی دانشجویان را نشان می‌دهد. همچنین کاربردهای عملی آموخته‌های آنان به بوته آزمایش گذاشته می‌شود.

جشن ورزش: دانشجویان کالج‌ها و دانشکده‌های مختلف در رشته‌های گوناگون با هم به رقابت می‌پردازند.

نیتروستاو: یک جشنواره بومی و فرهنگی است که دانشجویان تمام نقاط کشور در آن شرکت می‌کنند.

کمیکون: جشنواره‌ای است که توسط دانشکده شیمی سازماندهی شده اولین دوره آن سال ۲۰۱۷ برگزار شد.


دوشنبه صبح


مؤسسه NITR دارای یک رسانه رسمی و مستقل به نام «دوشنبه صبح» است. دوشنبه صبح به عنوان بزرگترین نشریه دانشجویی هند، تلاش دارد تا شکاف بین دولت و جامعه دانشجویی را از بین ببرد. این نشریه رویدادها، سمینارها، نشست‌ها و تمامی اتفاقات روزانه دانشگاه را پوشش می‌دهد. خبرنامه اینترنتی نیز اخبار هفتگی را هر دوشنبه صبح منتشر می‌کند. علاوه بر نشر الکترونیکی،‌ دو نشریه کاغذی نیز منتشر می‌شود. یکی از این نشریه‌ها هر سال پس از گردهمایی سالانه دانشجویان منتشر می‌شود. نشریه‌های کاغذی کوچکی نیز جهت آشنایی دانشجویان جدیدالورود منتشر می‌شود.

۰ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ مرداد ۹۷ ، ۲۱:۰۰
zh group