مهارت صحبت کردن به زبانی دیگر بسیار با ارزش است. در این میان دانستن انگلیسی با توجه به اینکه گویش‌وران بسیاری در سطح جهان دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به غیر از این، انگلیسی زبانی بین‌المللی است و به عنوان زبان دوم در مدارس تمام کشورها تدریس می‌شود. با این حال دانستن یک زبان به تنهایی برای بهره‌مند شدن از کاربردهای آن کافی نیست. داشتن مدرکی معتبر، می‌تواند دامنه کارایی زبان را تا حد بسیاری افزایش دهد.
مدرک تافل یکی از معتبرترین گواهینامه‌ها در زمینه زبان انگلیسی است. با توجه به اینکه تافل بیش از چهل سال قبل از آیلتس تأسیس شده است (۱۹۶۴)، اکثریت افراد مسن با نام آن به نسبت گواهینامه‌های دیگر زبان انگلیسی آشناترند. با این حال ارزش و کارایی این مدرک، ارتباط چندانی با قدمت آن ندارد. اعتبار هر گواهینامه‌ای را می‌توان با بررسی انواع سازمان‌هایی که آن را می‌پذیرند، سنجید. تافل در بیش از ۹۰۰۰ کالج و دانشگاه در ۱۳۰ کشور، معیار پذیرش است. مضافاً اینکه این مدرک می‌تواند در ایجاد موقعیت‌های شغلی در خارج از کشور بسیار مؤثر باشد. حتی در ایران نیز مشاغل بسیاری هستند که ارتباط مستقیمی با میزان تسلط به زبان انگلیسی دارند. وجود یک مدرک معتبر زبان انگلیسی در رزومه، می‌تواند کارایی متقاضی را برای کارفرما تضمین کند.
یکی از ویژگی‌های تافل، لحن آکادمیک این آزمون و بارزترین کاربرد گواهینامه تافل، حضور در محیط‌های آموزشی و آکادمیک است.
ویژگی‌هایی وجود دارد که لحن و زبان یک نوشتار را علمی و آکادمیک می‌کند. استفاده از واژگان تخصصی، نوع گرامر و سیاق نگارش، جمله‌های طولانی و پیچیده، شیوه پاراگراف‌بندی و ترتیب قرار گرفتن اطلاعات در پاراگراف‌ها نمونه‌هایی از این ویژگی‌هاست. این موارد در هر چهار مهارت این آزمون (خواندن، نوشتن، شنیدن و گفتن) اعمال می‌شود. این خاصیت می‌تواند در صورت کسب نمره مورد قبول در آزمون، ضامن موفقیت متقاضی در ارتباط برقرار کردن با اساتید، دانشجوها و کتب آموزشی باشد.
در کشور ما دارندگان مدرک تافل برای ادامه تحصیل راه هموارتری را پیش روی خود می‌بینند. برای مقاطع بالاتر از کارشناسی ارشد، موفقیت در آزمون‌های داخلی وزارت علوم و وزارت بهداشت (TOLIMO، MSRT، MHLE و…) لازم است. با این حال داشتن مدرک تافل می‌تواند شما را از شرکت در این آزمون‌ها معاف کند.
در زمینه مهاجرت نیز داشتن مدرک تافل بسیار راه‌گشا است. برای اخذ اقامت در کشورهای انگلیس، استرالیا، کانادا و ایالات متحده، داشتن این مدرک درصد زیادی از مشکلات را از پیش رو بر می‌دارد.
آزمون تافل را می‌توان به جرأت در دسترس‌ترین آزمون معتبر زبان انگلیسی دانست. این آزمون‌ها به صورت اینترنتی (IBT) در هر سال حدود ۳۰ الی ۴۰ بار برگزار می‌شوند. آزمون کاغذی (PBT) نیز سالی ۶ بار در کشورهای مختلف از جمله ایران برگزار می‌گردد. حال به انواع سه‌گانه آزمون تافل می‌پردازیم.
آزمون کامپیوتر (Computer Based Test - CBT)
این آزمون در ایران برگزار نمی شود، به همین علت در این نوشتار به آن پرداخته نمی‌شود.
آزمون کاغذی (Paper Based Test - PBT)
همان‌گونه که از نام این آزمون مشخص است، داوطلب بایستی به سؤالات در پاسخنامه جواب بدهد. نمره این آزمون بین ۳۱۰ تا ۶۷۷ است که از مجموع نمره‌های چهار مهارت شنیدن، ساختار و بیان نوشتاری، درک مطلب و نگارش به دست می‌آید. نمره مهارت نوشتاری به صورت مجزا محاسبه می‌شود.
آزمون شنیداری (Listening)
این آزمون در سه پارت برگزار می‌شود. پارت‌های A و B در برگیرنده مکالمات بین دو و چند نفر است که بایستی به سؤالاتی در مورد محتوای مکالمه و زمان و مکان آن پاسخ داد. پارت C معمولا شامل یک سخنرانی آکادمیک و دانشگاهی است. این آزمون شامل ۷۰ سؤال است.
ساختار و بیان نوشتاری (Structure and Written Expression)
این قسمت نیز دو پارت مجزا دارد. پارت ساختار شامل جملاتی با جاهای خالی است که داوطلب باید آن‌ها را با بهترین کلمات پر کند. شرط موفقیت در این قسمت، تشخیص ساختار صحیح جمله و تقدم و تأخر لغات است. در پارت بیان نوشتاری داوطلب باید نادرستی کلماتی که در جمله‌ها مشخص شده‌اند را تشخیص دهد. ساختار و بیان نوشتاری شامل ۴۰ پرسش است.
آزمون درک مطلب (Reading)
شامل ۵ متن علمی و دانشگاهی است که داوطلب باید پس از خواندن هر کدام از آن‌ها به ۱۰ سؤال پاسخ دهد. تمامی داده‌هایی که برای پاسخ به سؤالات نیاز است در متن‌ها آمده است، لذا داشتن اطلاعات قبلی در زمینه‌های مختلف مورد نیاز نیست. برای موفقیت در این آزمون دایره وسیع واژگان و همچنین توانایی درک مطالب انگلیسی بسیار لازم است.
آزمون نگارش (Writing)
داوطلب در این قسمت باید در مورد موضوعی خاص طی ۳۰ دقیقه انشا بنویسد.
نمره آزمون کاغذی با ضرب میانگین نمره سه بخش در عدد ۱۰ محاسبه می‌گردد. همان طور که پیش‌تر گفته شد، نمره بخش نگارش جداگانه محاسبه شده و مابین ۰ تا ۶ است.
آزمون اینترنتی (Internet Based Test - IBT)
اگرچه آزمون اینترنتی برای اولین در اواخر سال ۲۰۰۵ و تنها در کشورهای آمریکا، کانادا، فرانسه، آلمان و ایتالیا برگزار شد، اما به سرعت در سایر کشورها نیز گسترش یافت. داوطلب بایستی در تاریخ معین به یکی از حوزه‌های برگزاری آزمون مراجعه کند. شایان ذکر است اعتبار مدرک تافل اینترنتی تفاوتی با مدرک‌های اخذ شده در آزمون‌های کامپیوتری و کاغذی ندارد.
در این شیوه، آزمون‌های مکرر در ماه گزینه‌های انتخاب تاریخ آزمون را برای داوطلب افزایش می‌دهد. ضمناً نتیجه آزمون حدوداً ظرف یک هفته از طریق اینترنت اعلام می‌شود.
یکی از تفاوت‌های آزمون اینترنتی با آزمون کاغذی، محاسبه نمره است. نمره داوطلب در این شیوه آزمون بین ۰ تا ۱۲۰ در نظر گرفته می‌شود. تفاوت دیگر حذف مهارت ساختار و بیان نوشتاری (به عبارت دیگر گرامر) و جایگزینی آن با مهارت گفتاری است. سنجش مهارت گرامر داوطلب، در طول قسمت‌های مختلف آزمون انجام می‌گیرد.
درک مطلب (Reading)
سه متن آکادمیک پیش روی داوطلب قرار می‌گیرد که در انتهای آن‌ها سؤالات متعددی آورده شده است. با توجه به امکاناتی که اینترنت در اختیار کاربران قرار می‌دهد، سؤالاتی با شیوه‌های نوین‌تر نسبت به آزمون کاغذی ارائه می‌شوند. تکمیل نتیجه‌گیری روایت و همچنین پر کردن جداول از جمله این پرسش‌ها است.
شنیداری (Listening)
پرسش‌های متعددی عطف به دو مکالمه و چهار سخنرانی آکادمیک ارائه می‌شود. لهجه مورد استفاده در این فایل‌های صوتی، انگلیسی مورد استفاده در ایالات متحده و کانادا است.
گفتاری (Speaking)
این بخش به دو پارت تلفیقی و مستقل تقسیم می‌شود. در پارت مستقل داوطلب باید درباره دو موضوع مجزا با تکیه بر اطلاعات و تجربیات شخصی خود صحبت کند. در پارت تلفیقی که شامل چهار تکلیف است، داوطلب باید پس از خواندن یک متن و شنیدن یک مکالمه کوتاه به سؤالات پاسخ دهند. دو تکلیف از چهار تکلیف این پارت به این شیوه است. در دو تکلیف باقیمانده نیز بایستی داده‌هایی که از یک مکالمه یا سخنرانی کوتاه کسب می‌شود را جمع‌بندی کرده و در پاسخ ارائه داد.
نگارش (Writing)
شامل دو سؤال است. در سوال اول (Integrated) داوطلب با چهار پاراگراف مواجه می‌شود که سه دقیقه برای خواندن آن زمان دارد. نویسنده در پاراگراف اول حکمی مطرح کرده و در ادامه متن آن را اثبات می‌کند. سپس یک فایل صوتی از یک کلاس درس ارائه می‌شود که در آن استاد در مورد موضوع متن صحبت می‌کند. پس از آن داوطلب باید طی ۲۰ دقیقه به سوالی که مطرح شده است پاسخ دهد.
برای قسمت دوم (Independent) داوطلب صرفاً باید به یک سؤال جواب بدهد. این سؤال می‌تواند از داوطلب بخواهد تا مخالفت یا موافقت خود را در مورد موضوعی خاص ابراز کند. همچنین ممکن است داوطلب مجبور باشد در مورد یک مبحث نظر خود را بیان کند و یا دو مفهوم را با هم مقایسه کند. طراح سؤال می‌تواند از آزمون دهنده بخواهد تا خود را در شرایطی خاص تصور کرده و در مورد آن بنویسد. زمان پاسخ‌گویی به این پرسش ۳۰ دقیقه است.
در انتها باید اضافه کرد که داوطلب آزمون تافل، می‌تواند مطمئن باشد که نمره‌ای منصفانه دریافت می‌کند. چرا که تافل در آزمون گفتار که طبیعتاً سلیقه آزمونگر دخیل است، شش داور را پیش‌بینی کرده است.
